آیا خون شهدای مدافع حرم هدر رفت؟

ترویست‌های سوریه زیر مشت‌های ایران و مقاومت در ده سال گذشته نرم شدند. تا جایی که برای ما پیغام می‌فرستد کاری به شیعیان و حرم‌ها نداریم.

 ^{رفتن بشار اسد و افتادن سوریه به دست تروریست‌ها این سوال را در بین حامیان مقاومت ایجاد کرده که تکلیف خون‌های شهدای مدافع حرم اعم از ایرانی، افغانستانی، پاکستانی، عراقی و لبنانی که در سوریه به زمین ریخته شد چه می‌شود؟}

 

یک:

حضور نظامی ایران در سوریه که با آغاز دهه نود شروع شد. وقایع امروز سوریه را بیش از یک دهه عقب انداخت تا اینکه به امروز رسید. این اتفاقات می‌توانست یک دهه پیش رخ دهد. لذا سقوط سوریه در آن روزها در مقایسه با امروز، آسیب‌پذیری ایران را به عنوان علمدار جبهه مقاومت چندین برابر می‌کرد.

 

دو:

ده سال در کنار دولت سوریه با تروریست‌ها جنگیدیم و در این مدت توانستیم توان رزمی حزب‌الله را که تازه از جنگ 33 روزه برگشته بود. چندبرابر افزایش دهیم. تا جایی که حزب‌الله از یک گروه مبارز شیعه به یک سازمان نظامی تبدیل شد. به عبارت بهتر، در این سیزده سال قدرت مقاومت تثبیت شد.

 

سه:

بزرگترین پروژه ایران در سوریه، نابودی سرزمینی داعش و ضربه به پیکره انسانی و رزمی آن بود. رویکرد ضدشیعی و خون‌ریز داعش که برآمده از تفکر تکفیری آن بود، بزرگترین خطری بود که ایران و متحدانش را تهدید می‌کرد. نابودی داعش در عراق و سوریه که یکی از کارویژه‌های مقاومت بود. فارغ از اینکه نابودی تهدید وجودی مقاومت بود. میلیاردها دلار هزینه‌های آمریکا برای ساخت و تجهیز این گروه را بر باد داد

 

چهار:

مهمتر از همه این‌ها، ایران در سوریه و عراق وارد شد تا از اماکن مذهبی و حرم های مطهر اهل بیت(ع) دفاع کند. شهدای مدافع حرم، با هدف حفظ حریم و حرمت حرم‌های شیعه رفتند و با همین هدف نیز به شهادت رسیدند. در حال حاضر هم که ترویست‌ها بر سوریه مسلط شدند، قبل از تسلط بر دمشق، تعهد کرده بودند که آسیبی به حرم‌ها نخواهد رسید و حرمت آن‌ها حفظ خواهد شد. تغییر رفتار ترویست‌ها نیز علت اساسی اعتماد ایران به تعهد آن‌ها بود.

 

پنج:

اکنون که شاهد تغییر رفتار ترویست‌های سوری و کنار گذاشتن اقدامات خشونت‌آمیز نسبت به مردم سوریه، اقلیت‌های مذهبی و حرم‌های شیعیان هستیم. فارغ از اینکه این تغییر رفتارها، بر پایه دستورالعمل‌های ارسالی از سوی آمریکا، اسرائیل و ترکیه بود، مشت محکم ایران به تروریست‌ها نیز عامل مهمی در این چرخش رفتاری بوده است. بالاخره آن‌ها نیز فهمیدند که هرچه خشونت بیشتری به خرج دهند. ضربات محکم‌تری تحویل می‌گیرند. لذا ترویست‌های سوریه زیر مشت‌های ایران و مقاومت در ده سال گذشته نرم شدند. تا جایی که برای ما پیغام می‌فرستد کاری به شیعیان و حرم‌ها نداریم.

 

شش:

برکات خون شهدا همواره برای مقاومت جاری است. همانطور که شهدای دفاع مقدس، یار و یاور شهید سلیمانی، همدانی، شاطری، زاهدی، اسکندری و… بود. شهدای مدافع حرم نیز، دستگیر رزمندگان مقاومت در رویارویی‌های آینده با رژیم صهیونیستی خواهند بود. و اساسا خون شهید هدر رفتنی نیست. بلکه کمک کننده‌ای به رزمندگان در عبور از فراز و نشیب‌های جنگ حق و باطل و رسیدن به مقصود نهایی است.

 

 

بازدیدها: 0