شباهتهای حضرت زینب و حضرت مهدی
هیات: سکاندار عالم هستی، امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ، به پاس فداکاری و خدمات پیامرسان کربلا، عنایت ویژهای به عمهی بزرگوارشان حضرت زینب سلام الله علیها داشته، و هر صبح و شام، به یاد ایشان هستند. این دو بزرگوار، شباهتهای زیادی با یکدیگر دارند که در این نوشتار، به بیان جلوههایی از این شباهتها پرداخته میشود.
۱– شباهت در زمان
وقتی به خطبههای آتشینِ قافلهسالار اسرای کربلا و یا حتی به دوران زندگی ایشان مراجعه میکنیم و صفحات تاریخ را ورق میزنیم، میبینیم که حضرت زینب سلام الله علیها، همواره شاهد افرادی بودهاند که عهدشکنی، سرلوحهی برنامههایشان بوده است. ایشان دیدند مردم با شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ، پیمانشکنی بر ولایت امیرمؤمنان علی علیه السلام را آغاز نمودند و وقتی مادرشان حضرت زهرا سلام الله علیها، آنها را بر این مسئلهی مهم «حمایت از ولایت» فرامیخواند، آنها ناجوانمردانه، پشتپا به همهی مسائل زدند و حتی به خانهی آنها حملهور شده و خانهی وحی را به آتش کشیدند.
دیری نپایید که شاهد خطبههای آتشین امیرمؤمنان علی علیه السلام بر فراز منبر کوفه بودند که آنها را به، وفای به عهد فرامیخواندند، ایشان شاهد پیمانشکنی مردم با برادرشان امام حسن علیه السلام بودند و بالأخره شاهد بزرگترین بیوفایی در طول تاریخ گردیدند؛ مردمانی که برادرشان را دعوت نموده و آنگاه با شمشیرهای بُرّنده و تیغهای از نیام کشیده، به استقبال آمده بودند. ایشان در کوفه، علیوار از پیمانشکنی و نقض میثاق برای آنها سخن راندند و بسان ائمهی اطهار علیهمالسلام، هشدار دادند که شما در برابر این پیمانشکنی، تاوان گرانی پرداخت خواهید کرد.
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هم از این عهدشکنی، دلِ پرخونی دارند؛ نسبت به انسانهایی که مسئلهای به نام «عهد»، «عقد» و «بیعت» را به دیار فراموشی سپردهاند. و یا افرادی که با خواندن دعای عهد، میثاق میبندند ولی در وفای به آن، کوتاهی میکنند،
ایشان در نامهای که به شیخ مفید رحمه الله مینویسند، میفرمایند: «اگر پیروان ما – که خدای آنان را در فرمانبرداری خویش توفیق دهد – به راستی در راه وفای به عهد و پیمانی که بر دوش دارند، همدل و یکصدا بودند، البته نعمتِ دیدارِ ما، از آنان به تأخیر نمیافتاد و سعادت دیدار ما، برای آنها با معرفت کامل و راستین، زودتر روزیِ آنان میگشت».
و در توقیعی دیگر، ضمن ارائهی همین موضوع، به پیامد عهدشکنی نیز اشاره میفرمایند: «به درستی که ما بر اوضاع و اخبار شما و جامعهی شما به خوبی آگاهیم. چیزی از رخدادهای زندگی شما، بر ما پوشیده نمیماند و شرایط غمبار و دردناکی که به آن گرفتار آمدهاید، آنگونه که هست، برای ما شناختهشده است. از آن زمانی که بسیاری از شما به راه و رسم ناپسندی که پیشینیان صالحتان از آن دوری میگزیدند، روی آورده و پیمان فطرت را به گونهای پشت سر انداختید که گویی هرگز بدان آگاه نیستید و آنگاه (به کیفر گناهان) به این شرایط غمبار گرفتار گشتید».
پیامی که از این شباهت، دستگیر ارادتمندان و دلسوختگان حضرت زینب سلام الله علیها و پیروان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف میشود این است که، در عهد با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، صادق و بر وفای به آن، کوشا باشند.
۲– شباهت اطرافیان
همواره دو طیف و دو گروه، بر گِرد ائمهی اطهار علیهمالسلام بودهاند؛ گروهی مخلص اما اندک، و گروهی ناسپاس اما بسیار! حضرت زینب سلام الله علیها در خانهی سَروَرِ زنان اهل عالم، حضرت زهرا سلام الله علیها، اطرافیان مخلص را، به تعداد انگشتان یک دست میبینند و همچنین، جاننثاران اندک گرد آمده بر شمع وجود مولیالموحّدین امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام را ملاحظه مینمایند، اطرافیان دو سَرور جوانان اهل بهشت حسنین علیهماالسلام را نیز خوب دیدهاند.
و از سویی، ناسپاسان و نالایقان را نیز دیده. ایشان شب عاشورا، هفتاد و دو یار مخلص را گِرد برادر میبینند و در روز عاشورا که صحنهی امتحان و آزمایش است؛ هر دو طیف و هر دو جناح را از نزدیک و با تمام وجود حس مینمایند.
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هم با این دو جناح مواجهاند؛ ایشان با مشاهدهی نامهی اعمال، لیاقت و ارزش وجودیِ پیروان و در مواردی، عدم آن را حس مینمایند. این دو جناح، در روز ظهور، که روز بروز و ظهور افکار پیروان نیز هست، در برابر یا پشت سرِ امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف صف میکشند.
این مشابهت، رهیافتی عظیم دارد؛ یاران مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ، حسینیاند؛ زینبیاند؛ اهل تلاش و عملاند؛ نسبت به جامعهی خود بیتفاوت نیستند؛ آنهایی که حاضرند جان خود را در طَبَق اخلاص نهاده تا حریم اهلبیت علیهمالسلام محفوظ بماند، یاران واقعی امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بوده و هستند.
۳– شباهت یاری خواستن
فریاد استنصار حضرت زینب سلام الله علیها در روز عاشورا، تا به ابد، در کنگرههای جهان، طنینانداز است. حضرت زینب سلام الله علیها در این رابطه، فریادی دارند که قلب سنگِ دشمن نیز در برابرش نرم میشود. ایشان وقتی حسینش را در گودال قتلگاه مییابند، رو به عمربنسعد لعین کرده و فریاد برمیآورند که: «أیقتل ابوعبدالله و أنت تنظر الیه؟: ای عمر سعد! آیا حسین علیه السلام کشته میشود و تو شاهدِ صحنه هستی؟»
عمر سعد درحالیکه گریه میکرد، صورتش را از زینب سلام الله علیها برگرداند. زینب سلام الله علیها فریاد زدند: «وای بر شما! آیا در میان شما یک نفر مسلمان نیست؟»
امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز فریاد استنصار دارد؛ ایشان در روز ظهور، به دیوار کعبه تکیه داده، بانگ برمیدارند: «ای مردم! ما از خداوند و هر که ما را اجابت کند، یاری میجوییم. ما اهلبیت پیامبرتان حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم هستیم… از شما میخواهم که به حق خدا و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و به حق خود بر شما – که حق قرابت رسولالله صلی الله علیه و آله و سلم میباشد – ما را کمک کنید و کسانی را که به ما ظلم میکنند، از ما بازدارید. آنها بر ما ظلم کردهاند، از شهر و فرزندان جدا کرده، بر ما ستم روا داشتند و شوریدند، اهل باطل، حقمان را گرفته و بر ما افترا بستند. خدا را دربارهی ما در نظر آورید، ما را تنها نگذاشته و رهایمان نکنید، یاریمان کنید که خداوند شما را یاری میکند».
آیا ما حاضر به لبیک گفتن در مقابل این استنصار هستیم؟ اعمالی که قلب نازنین امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را به درد میآورد نهتنها نصرت نیست، بلکه ضد آن، و خیانت است! آیا زمینهسازی برای ظهور، بهترین نوع لبیک به این فریاد استنصار نیست؟
منبع: شبستان
بازدیدها: 0