حدیث:
فى الکافی، عنِ الباقر… قالٍ رسول الله (صلیالله علیه و آله): طوبیٍ لمن اکتسَب منِ المؤمنینَ مالاً من غیر معصیه و أنفَقه فی غیر معصیه و عاد به علی أهل المَسکَنه. [۱]
ترجمه:
خوشا بحال مؤمنى که مالى از غیر راه معصیت و نافرمانى بدست آرد و در غیر راه معصیت نیز خرج کند، و بوسیله آن به مستمندان احسان کند.
شرح:
خوشا به حال آن مؤمنی که مالی را از غیر راه معصیت کسب می کند، از طُرق حلال و مشروع و آن را در غیر معصیت خرج می کند، یعنی صرف هزینه های معمولی و آنچه راحت و رفاه خود و عیالاتش متوقفّ بر آن است و آنچه شرعاً حلال است، میکند. علاوه بر هزینههای مشروع و حلال، کمک به فقراء هم میکند؛ «عادَ به» یعنی «نفَع به»، بوسیلۀ این مال به اهل مَسکنه و به فقراء. نفع می رساند، گردشِ مالیِ سالم در اسلام اینقدر ممدوح است که پیغمبر اکرم (صلیالله علیه و آله) در این بیانات مهم با عنوان طوبی ـ خوشا به حال آن کسانی که اینطور هستند ـ بیان می فرمایند. بنابراین، پول به دست آوردن اگر از راه صحیحی باشد، ایرادی ندارد و خرج کردنِ آن در زندگی برای امور معمولی، راحتی و رفاه خود و خانواده اش، هیچ اشکالی ندارد به شرط آنکه به حدّ اسراف نرسد و در راه حرام مصرف نکند.
علاوۀ بر این، به کسانی که محتاجِ کمکِ او هستند، هم کمک کند. پس پول به دست نیاوردن، توصیه نشده، پول به دست آوردن و همه را در راه خدا انفاق کردن و هیچ برای زندگیِ خود خرج نکردن نیز توصیه نشده است. باید انسان مراقب باشد که هم کسب، و هم خرجِ او، در راه صحیح باشد.[۲]
۱ – الشافی، صفحه ۸۲۱
۲ – ۷/۸/۱۳۹۱
بازدیدها: 236