بازتاب اعمال دنیا در آخرت

نخست مى فرماید:

«صدقه (کمک به نیازمندان) داروى شفابخشى است».

در قرآن مجید و در روایات اسلامى اهمیت و تأثیر انفاق در راه خدا و صدقه بر نیازمندان به طور گسترده وارد شده است.

و یکى از مهم ترین و مؤثرترین حسنات شمرده شده است.

تعبیر به «دواء» (دارو) و «منجح» (مؤثر و شفابخش)؛ به طور مطلق نشان مى دهد که این کار هم درمان کننده بیمارى هاى فردى و هم بیمارى هاى اجتماعى است.

صدقه هر نوع بخششی است که قصد قربت در آن باشد.

خواه واجب باشند مانند زکات یا مستحب مانند انفاق فى سبیل الله و خواه جنبه شخصى داشته باشد.

مانند کمک به یتیم یا محروم یا بیمارى یا جنبه عام داشته باشد؛ مانند بناى بیمارستان و دارالایتام که از آن تعبیر به صدقات جاریه نیز مى شود.

سپس در دومین نکته مى فرماید:

«اعمال بندگان در این جهانِ زودگذر در برابر چشمان آنها در آن جهان (پایدار) است».
این کلام امام اشاره روشنى به تجسم اعمال در قیامت دارد.

منظور از تجسم اعمال این است که اعمال نیک و بد هر یک در روز قیامت به صورت مناسب حسى درمى آید.

مثلا نماز در قیافه یک انسان زیبا و صالح و ظلم و ستم به صورت دودى سیاه و خفقان آور مجسم مى شود؛ و انسان ها در کنار اعمال مجسم خود خواهند بود.

و بخشى از پاداش و کیفر آنها از این طریق صورت مى گیرد.

در قرآن مجید نیز آیات فراوانى وجود دارد که ظاهر آن تجسم اعمال است مانند آنچه در آخر سوره «زلزال» آمده است:

«(فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّة خَیْراً یَرَهُ * وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّة شَرًّا یَرَهُ)؛ هرکس به اندازه سنگینى ذره اى کار نیک کند آن را مى بیند و هرکس به قدر ذره اى کار بد کند نیز آن را خواهد دید».

شرح نهج البلاغه آیت الله مکارم شیرازی

 

 

شرح حکمت ششم نهج البلاغه ؛ درس هایی از کلام امیر (ع)

بازدیدها: 0