شعر در مدح حضرت امام هادی علی النقی علیه السلام
چو بر سرير ولايت نشست خسرو دين
فلك نهاد به درگاه او سر تمكين
بيا كه صبح هدايت دميد و شد تابان
در آسمان ولايت ستاره دهمين
ز نسل احمد مرسل ز دوده حيدر
ز نور فاطمه طاووس باغ عليّين
ز آسمان امامت دميد خورشيدى
كه آفتاب جمالش گرفت روى زمين
به سالكان حقيقت دهيد مژده كه گشت
امام هادى فرمانروا و رهبر دين
ستارهاى كه ز انوار چهره، روشن كرد
فضاى كون و مكان را به نور علم و يقين
مه سپهر فضيلت، محيط جود و كرم
شه سرير ولايت چراغ شرع مبين
طليعهاى كه ز بهر طواف شمع رخش
گشوده بال چو پروانه جبرئيل امين
شهنشى كه شهان پيش خاك درگاهش
كشيده دست ز تخت و كلاه و تاج و نگين
مهى كه بهر تماشاى آفتاب رخش
نشسته در صف گردون ستارگان به كمين
سرور سينه زهرا، سليل ختم رسل
نهال گلشن طاها و روضه ياسين
به پيش تربت پاكش دم از بهشت مزن
كه خاك اوست مصفّاتر از بهشت برين
ضمير اهل يقين از صفاى او روشن
دهان اهل ادب از كلام او شيرين
رخش طليعه آيات كبرياست بخوان
صفات ذات خدا را از آن خطوط جبين
چو دُر لئالى طبعش به گوش دل آويز
كه طبع اوست گرانمايه گنج دُرّ ثمين
شهى كه حكم ولايش ز بامداد ازل
نوشته كلك قضا بر صحيفه تكوين
حصار علم و يقين شد به دست اوستوار
كتاب فضل و شرف شد به نام او تدوين
«رسا» چو خواست كه دفتر به زيور آرايد
نموده نامه به نام مباركش تزيين
شاعر: دکتر رسا
پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 134