شعر در وصف حضرت ام البنین (س)

مادرِ عباسم و عشقم حسینِ فاطمه است

خوش به حالم نامِ من ام البنینِ خادمه است

قطره ای بودم ولیکن وصلِ دریا گشته ام

زوجه ی شاه و کنیزِ بیتِ زهرا گشته ام

هرگز از دامانِ او دستم نمی گردد رها

ذرّه ای از خاک باشم در حریمِ این سرا

آنکه از باغش شود هفتاد و دو گل بهترین

کربلایش محشری بر پا نماید در زمین

سر نهم بر آستانش با کمالِ افتخار 

کز حسن دارد صفا و از حسینش اعتبار

نور می بینم در این دو از چراغِ کیستند

آفتابی جز نبی و یاس و حیدر نیستند 

هر دو سعدِ اکبرند و بر خلایق برترند

سیّدِ عالی مقام و هر دو عالم سرورند

شکرِ حق گویم که هستم از محبّانِ بتول

تا طوافِ جان کنم بر گردِ طفلانِ بتول

#هستی_محرابی 

بازدیدها: 0