شعر عزای مدینه درباره رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله

شعر عزای مدینه درباره رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله

آدم گریست، تا که ملائک به روی دست
بردند سوی سدره، همای مدینه را
جسم نبی سه روز زمین ماند و آسمان
سایه فکند کرب و بلای مدینه را

شعر عزای مدینه درباره رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله
شعر عزای مدینه درباره رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله
ماتم گرفت، حال و هوای مدینه را
پوشید کعبه رخت عزای مدینه را
خاکم به سر که دست اجل تیشه بر گرفت
وز پا فکند نخل رسای مدینه را
رُکن علی شکست، ز فقدان مصطفی
در برگرفت خاک، صفای مدینه را
زین غم که در محاق نهان ماه یثرب است
ابر عزا گرفت، فضای مدینه را
ای دل بیا چو شاخه ی حنّانه ناله کن
بنگر به ناله، ارض و سمای مدینه را
آدم گریست، تا که ملائک به روی دست
بردند سوی سدره، همای مدینه را
جسم نبی سه روز زمین ماند و آسمان
سایه فکند کرب و بلای مدینه را
بر بام بیت وحی برافراشت دست کفر
از دود، درب خانه، لوای مدینه را
دردا که جای تسلیت از کین عدو شکست
آیینه ی رسول نمای مدینه را
دردا که دشمنان جلوی چشم فاطمه
بستند دست عقده گشای مدینه را
تسکین شود مگر، دل زهرا در این عزا
بسرود رستگار عزای مدینه را

شاعر: سید محمد رستگار

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

بازدیدها: 274

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *