شعر عطش بندگی؛به مناسبت روز عرفه

شعر عطش بندگی؛به مناسبت روز عرفه

دست بگشا به دعایی ز دعای عرفه
بده خود را تو صفایی ز دعای عرفه

بندگی کن تو درین بارِکْ لی فی قَدَرِک
بشنوی تا که ندایی ز دعای عرفه

عطش بندگی ات را برسان سوی یقین
تا رسد آب بقایی ز دعای عرفه

دیده وا کن به سوی لِلدَّعواتِ سامِع
می رسد باز نوایی ز دعای عرفه

هر زمان طلعت خود را بگذاری بر خاک
آید از عشق صدایی ز دعای عرفه

ای دل خسته و بیمار بیا جانب او
تا بیابی تو دوایی ز دعای عرفه

می توان رخ به زمین داشت همانند نهال
داشتن نشو و نمایی ز دعای عرفه

غرق تطهیر شوید از کلماتش یاران
می توان برد عطایی ز دعای عرفه

تا رسیدم به مضامین فَلاٰ تَبْتَلِنی
داشتم حال و هوایی ز دعای عرفه

پا مکش هیچ ز درگاه عبادت ای دل
نیست نومید گدایی ز دعای عرفه

هر که اندازه ی وسع اش به سراپرده نور
می برد قدر و بهایی ز دعای عرفه

اشک ما ترجمه ی راٰحِمُ کُلِّ ضارِع
دارد از نور جلایی ز دعای عرفه

برسان دیده ی دل را نهانخانه ی اشک
به طلب کرب و بلایی ز دعای عرفه

همچو “یاسر” به سر دوش گرفتم یاران
در همین عرصه لوایی ز دعای عرفه

شاعر:حاج محمود تاری

بازدیدها: 138