حجت الاسلام فلسفی شیعه پس از رحلت پیامبر گرامی اسلام صلوات الله علیه وآله وسلم ، همواره از نظر اقتصادى در فشار و مضیقه قرار داشت.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی هیأت رزمندگان اسلام استان چهارمحال و بختیاری؛ مراسم عزاداری شهادت امام هادی علیه السلام درشب شهادت این امام همام در مسجد امام حسن مجتبی (علیه السلام) شهر مال خلیفه برگزار شد.
دراین مراسم حجت الاسلام سیدحسام فلسفی باتسلیت شهادت دهمین امام شیعیان به گوشه ای از زندگی حضرت امام هادی(علیه السلام)اشاره کردو گفت:حضرت امام ابوالحسن على النقى الهادى(علیه السلام)پیشواى دهم شیعیان،در نیمه ذیحجه سال ۲۱۲ هجرى در اطراف مدینه در محلى به نام “صریا” دیده به جهان گشود،پدرش بزرگوارش پیشواى نهم، حضرت امام محمدتقی،جوادالائمه(علیه السلام) ومادرش “سمانه”بانوى گرامى بافضیلت و تقوا بود.
وی ادامه داد: مشهورترین القاب امام دهم،”نقى” و “هادى” است و به آن حضرت “ابوالحسن الثالث”نیز مىگویند.
حجت الاسلام فلسفی گفت: حضرت امام هادى (علیه السلام ) در سال ۲۲۰ هجرى پس از شهادت پدر گرامیش درسن هشت سالگی به امامت رسید و مدت امامت آن بزرگوار ۳۳ سال و عمر شریفش ۴۱ سال و چند ماه بود.
وی ادامه داد:شیعه پس از رحلت پیامبر گرامی اسلام صلوات الله علیه وآله وسلم ،همواره از نظر اقتصادى در فشار و مضیقه قرار داشت.
ناطق گفت:متوکل به منظور تضعیف جبهه تشیع و نابود ساختن نیروهاى مبارز شیعه، آنان را شدیداً در فشار اقتصادى قرار داده بود، به طورى که تا این حد فشار اقتصادى بر شیعیان تا آن تاریخ بى سابقه بود.
وی ادامه داد:متوکل نسبت به بنى هاشم با خشونت بسیار رفتار می کرد و نسبت به آنان بدگمان بود و همواره آنان را متهم مىکرد. وزیر او “عبدالله بن یحیى بن خاقان” هم پیوسته از بنى هاشم نزد متوکل سعایت مىکرد و او را تشویق به بد رفتارى با آنان مى نمود. متوکل در خشونت وبد رفتاری به خاندان علوى، گوى سبقت را از تمامى خلفاى بنى عباس ربوده بود.
حجت الاسلام فلسفی افزود: متوکل نسبت به حضرت على (علیه السلام) و خاندانش مطهرش، کینه و عداوت عجیبى داشت و اگر آگاه مى شد که کسى به آن حضرت علاقه مند است، مال او را مصادره مىکرد و خود او را می گشت.
وی ادامه داد:بر اساس همین اساس حضرت امام هادى (علیه السلام) بویژه در زمان متوکل، فعالیتهاى خود را به صورت سرّى انجام مىدادند و در مناسبات خویش با شیعیان نهایت درجه پنهانکارى را رعایت مىکردند.
حجت الاسلام فلسفی گفت: حضرت امام هادى(علیه السلام) دربر قرارى ارتباط با شیعیان که در شهرها و مناطق گوناگون و دور و نزدیک سکونت داشتند، ناگزیر همین روش را رعایت مى کرد و وجوه و هدایا و نذور ارسالى از طرف آنان را با نهایت پنهانکارى دریافت مىکردند.
وی ادامه داد: با آنکه سیاست خلفاى عباسى این بود که توجه مردم را به فقهاى دربارى جلب کنند و آراء و فتاواى آنان را به رسمیت بشناسند، اما در مدت اقامت حضرت امام هادى(علیه السلام) در سامراء چندین بار در میان فقهاى وابسته به دربار اختلاف فتوا به وجود آمد و ناگزیر براى حل مشکل به امام هادى(علیه السلام) مراجعه کردند و امام با دانش امامت و استدلال روشن، چنان مسئله را شکافت که فقها در برابر آن ناگزیر به تحسین شدند.
ناطق افزود: حضرت امام هادى(علیه السلام)با آنکه در سامراء تحت کنترل و مراقبت قرار داشت، اما با وجود همه رنجها و محدودیت ها هرگز به کمترین سازشى با ستمگران تن نداد، شخصیت الهى و موقعیت اجتماعى امام و نیز مبارزه منفى و عدم همکارى ایشان با خلفا، براى طاغوتهاى زمان هراس آور و غیر قابل تحمل بود، و پیوسته از این موضوع رنج مىبردند. سرانجام تنها راه را خاموش کردن نور خدا پنداشتند و در صدد به شهدت رساندن آن امام همام برآمدند و در زمان “معتزّ”، مسموم گردید و در ماه رجب سال ۲۵۴ هجرى به شهادت رسید و در سامراء، در خانه خویش به خاک سپرده شد.
اقامه نماز مغرب و عشاء به امامت حجت الاسلام فلسفی،تلاوت کلام وحی، سخنرانی،ذکر توسل به امام هادی علیه السلام و نوحه خوانی و سینه زنی از دیگر برنامه های این مراسم بود.
بازدیدها: 153