آخرت مال چه کسانی است؟

عاقبت از آن پرهیزکاران است
آن دنیا مال کسانی است که این جا موقع حرف زدن صدایشان را بالا نبردند که بیخودی به هر مناسبتی از خودشان تعریف نکردند. که برای یک میز بالاتر صندلی را از زیر پای بقیه نکشیدند. آن دنیا مال کسانی است که هرچه آوازه نامشان بیشتر پیچید.

خاکی تر و با صفاتر و خودمانی تر شدند. که هر چه بیشتر ثمره دادند شاخه هایشان افتاده تر شد. که هر چه اسمشان بیشتر سر زبانها افتاد. کمتر از خودشان حرف زدند همانها که نه در چشم هایشان خبری از آن نگاههای عاقل اندر سفیه است. و نه در کلامشان نشانی از منم منم های خود برتربینانه.

 

عاقبت نیک سهم کیست؟

در شهری که هرکس خود را بالاتر از دیگران میبیند. و هرگز احساس مسؤولیتی نسبت به دیگران ندارد چه اتفاقی می افتد؟

مدیری که در محل کار تنها به منافع شخصی خود فکر میکند. وقتی دیگران نیاز به کمک دارند. او مشغول چیدن نقش های برای ارتقای موقعیت خودش است.

یا تاجری که در شرایط سخت اقتصادی، به جای کمک به مردم یا حفظ قیمت منصفانه به فکر احتکار کالا و سود بیشتر خودش است.

چنین ،افرادی روحیه ای برتری طلبانه و خودخواهانه دارند. که نه تنها اعتماد دیگران را از بین میبرد. بلکه باعث فساد و فروپاشی اجتماعی میشود.

قرآن در این زمینه هشدار میدهد.

تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ.

خداوند پس از شرح ماجرای قارون در سوره قصص نمونه ای از برتری جویان تاریخ که به جای کمک به محرومان و نیازمندان، زندگی خود را به اشرافی گری و تفاخر گذراند. و سرانجام در زمین فرو رفت می فرماید: عاقبت نیک برای کسانی است که به دنبال برتری جویی و فساد نیستند.

تکبر یکی از ویرانگرترین صفات ،انسانی، ریشه بسیاری از انحرافات تاریخ بشر است. ابلیس که سالها در صف عبادت کنندگان خدا بود. به واسطه ی تکبر و خود برتربینی نه تنها عبادات گذشته اش را از دست داد. بلکه به سرسخت ترین دشمن حق تبدیل شد.

در تاریخ همیشه جبهه ی مقابل پیامبران و صالحان را مستکبران تشکیل می دادند. آنان که با تکیه بر ثروت، قدرت یا موقعیت اجتماعی خود پیام حقیقت را نمی پذیرفتند. و آن را تهدیدی برای جایگاه خود می دانستند. اما برای رهایی از این صفت ویرانگر چه باید کرد؟

امام خمینی(ره)راهکاری ساده و عملی ارائه میدهند با نفس خود مقابله کنید. و برخلاف میل نفسانی عمل کنید. اگر نفس میخواهد در صدر مجلس بنشیند. باید عامدانه از آن اجتناب کرد.

اگر از مجالست با فقرا یا انجام کارهای ساده دوری میکند باید آگاهانه به این امور روی آورد. این گامهای کوچک در فروتنی میتواند راهی بزرگ به سوی اصلاح نفس و جامعه باشد.

امروز نیز ما در زندگی فردی و اجتماعی مان باید این معیار الهی را به کار بگیریم. آیا در تصمیم گیری های روزمره، به جایگاه و منافع دیگران توجه میکنم. یا فقط به فکر خودم هستم؟

آیا تا به حال شده است که در موقعیتی احساس کنم بهتر از دیگران هستم؟ چگونه با این احساس برخورد کرده ام؟ آیا در زندگی ام رفتار یا نشانه ای از تکبر وجود دارد. که نیاز به اصلاح داشته باشد؟ اولین قدم برای اصلاح آن چیست؟

 

برای عمل به این آیه در زندگی میتوانیم

هرگز خود را برتر از دیگران ندانیم و در رفتار و گفتار، فروتنی
را تمرین کنیم.
در برابر موفقیت دیگران حسادت نکنیم و برای پیشرفتشان
دعا کنیم.
برای پیشرفت خود دست به تخریب دیگران نزنیم. برای عاقبت بخیری در هر کاری خط قرمزهای خدا در آن کار را رعایت کنیم.

 

 

بازدیدها: 0