فرمانده اي كه خود را راننده آمبولانس معرفي كرده بود

شهيد غلامرضا كيانپور در سال 1340 در خانواده اي متدين در كرج به دنيا آمد و پدر و مادرش به دليل عشق و ارادت به حضرت ثامن الائمه (علیه السلام)، نام اين مولود را «غلامرضا» نهادند.

وي دوره ابتدايي را در دبستان «مراديان» كرج با موفقيت سپري كرد و در آستانه جواني، هنگامي كه هنوز تحصيلات دبيرستان را آغاز نكرده بود، از نعمت دستان مهربان و پرعطوفت پدر محروم شد. غلامرضا با وجود مشكلات و سختي هاي فراوان كه در راه تأمين مخارج تحصيل بر سر راهش قرار داشت، در عرصه علم و دانش درخشيد و توانست ديپلم خود را در 2 رشته طبيعي و رياضي كسب كند. با شدت يافتن جريان انقلاب، به صفوف مبارزان پيوست و در راهپيمايي ها، تظاهرات و پخش اعلاميه هاي حضرت امام (رحمه الله ) همراه با مردم مسلمان، فعالانه شركت كرد و در سقوط شهرباني كرج نقش اساسي و مهمي را داشت.

غلامرضا با پايان يافتن دوره خدمت نظام وظيفه، در سال 1360 لباس خاكي پوشيد و عازم جبهه هاي نبرد شد. سپس به عضويت رسمي سپاه كرج درآمد و چون روح بي قرارش تاب ماندن نداشت، به جبهه هاي جنوب رفت و به دليل استعداد و توانايي ويژه اش در واحد حفاظت اطلاعات لشگر 10 سيدالشهدا (علیه السلام) به فعاليت ادامه داد. وي در عمليات هاي «والفجر مقدماتي» و «كربلاي 1» حضور چشمگيري داشت و در والفجر 2 به سختي مجروح شد؛ بعد از عمليات بيت المقدس، همراه جمعي از نيروها، عازم سوريه و لبنان شد و مدت 4 ماه در آنجا، به مقابله با رژيم غاصب صهيونيستي پرداخت.

غلامرضا در سال 1363 ازدواج كرد و ثمره آن ازدواج 2 فرزند دختر است كه اكنون ادامه دهندگان راه پدر در سنگر علم و دانش هستند. غلامرضا كيانپور يكي از عاشقان و دلباختگان مكتب حسيني بود كه در روز 19 دي ماه 1365 در حالي كه به عنوان فرمانده اطلاعات و عمليات، رزمندگان سلحشور لشگر 10 سيدالشهدا (علیه السلام) براي اجراي عمليات كربلاي 5 به منطقه شلمچه اعزام شده بود، در اثر اصابت گلوله مستقيم دشمن بعثي، سبكبال به بارگاه ملكوتي سيد و سالار شهيدان بال و پر گشود.

* ورزيدگي و هوش سرشار شهيد «غلامرضا كيانپور» او را به اطلاعات ـ عمليات متصل كرد دانش احمدي، همرزم شهيد «غلامرضا كيانپور» اظهار داشت: من و شهيد كيانپور سال 1354 در كلاس هاي كشتي باشگاه پهلوان تختي كرج با يكديگر آشنا شديم؛ البته برادران غلامرضا، حسن و عباس كيانپور از كشتي گيران با سابقه و مطرح آن دوران بودند كه مدال هاي بين المللي زيادي را كسب كرده بودند. وي در ادامه افزود: در بسياري از مبارزات انقلاب نيز با يكديگر همراه بوديم و به همراه دانش آموزان كرجي به پادگان ارتش هجوم برديم و اسلحه هاي اين پادگان را به نيروهاي انقلاب تحويل داديم؛ به دليل علاقه مان به فعاليت هاي انقلابي و عشق به امام خميني (رحمه الله )، با شروع جنگ تحميلي به سوي جبهه ها رفتيم. احمدي يادآور شد:

شهيد غلامرضا كيانپور علاوه بر موفقيت در ميدان هاي ورزشي، از روحيه ايثارگرانه اي برخوردار بود و لبخند هيچگاه از چهره او محو نمي شد؛ ورزيدگي و هوش سرشار او باعث شد تا در آغاز جنگ به قسمت حفاظت اطلاعات جبهه برود.

*شهيد كيانپور در تحليل اسناد جنگي تبحر خاصي داشت وي با بيان خاطراتي از شيوه هايي كه شهيد كيانپور براي شناسايي مناطق عملياتي به كار مي برد، اظهار داشت: بايد اعتراف كنم كه او در تحليل اسناد جنگي تبحر خاصي داشت؛ و گويي كه دشمن را كاملاً مي شناخت و هميشه مي گفت «بعثي ها چون ايمان درستي ندارند، ترسو هستند، پس با يك حركت رزمنده ها متلاشي مي شوند». اين رزمنده كربلاي 5 در ادامه اظهار داشت: بعثي ها سرتاسر منطقه عملياتي كربلاي 5 سنگرهاي بتوني احداث كرده و به زمين هاي شلمچه آب انداخته بودند و پيش از اين موانع نيز، تعداد زيادي نيروي پيش مرگ عراقي در منطقه مستقر بودند كه به آنها كمين هاي سيار مي گفتند؛ همه اين موانع، پيشروي رزمندگان اسلام را با كندي مواجه مي كرد.

احمدي افزود: منطقه اي را كه به لشكر 10 سيدالشهدا (علیه السلام)، سپرده بودند، منطقه بسيار پيچيده اي بود كه عراقي ها با انواع ميدان هاي مين، ده ها رديف سيم خاردار، موانع خورشيدي و سنگرهاي بتوني و ديده باني آنجا را به كنترل خود درآورده بودند تا جلوي پيشروي رزمندگان را بگيرد؛ اما در اين شرايط دشوار تنها گروه شناسايي كه توانست به پد بعثي ها نفوذ كند، گروه شناسايي شهيد كيانپور بود. احمدي با اشاره به نقش شهيد كيانپور در شناسايي منطقه شلمچه در عمليات كربلاي 5 گفت: يكي از دوستاني كه در اين شناسايي همراه شهيد كيانپور بود، تعريف كرد «وقتي وارد آبگرفتگي هاي منطقه شلمچه شديم و به نزديكي كمين هاي عراقي ها رسيديم؛ شهيد كيانپور به ما اشاره كرد كه آهسته تر حركت كنيد. در اين لحظه متوجه شديم كه گروه هاي رزمي بعثي ها به سوي محل استقرار ما در حال پيشروي هستند.

در اين شرايط به حركت خود ادامه داديم در حالي كه كمتر از 4 متر با عراقي ها فاصله داشتيم؛ به طوري كه جرأت فرو دادن آب دهانما ن را نيز نداشتيم».

* «سنگر هاي نوني» دشمن نتوانست مانع پيشروي رزمندگان در عمليات كربلاي 5 شود وي در ادامه سخنانش افزود: در عمليات كربلاي 5 فرماندهان عراقي دستور داشتند تا با شليك مستقيم توپ ها و موشك هاي سنگين مانع پيشروي رزمندگان اسلام شوند؛ در اين نبرد چيزي به عنوان سلاح سبك وجود نداشت و ما كاملاً زمين گير شده بوديم؛ در اين شرايط شهيد غلامرضا كيانپور طرحي ارائه داد كه توانستيم سريعتر به منطقه تحت تسلط دشمن نفوذ كنيم. همرزم سردار شهيد غلامرضا كيانپور يادآورشد: طرح شهيد كيانپور اينگونه بود كه از جانب پهلو به دشمن حمله كنيم چرا كه سلاح هاي دشمن فقط خطوط مستقيم را پوشش مي دادند و نسبت به غرب منطقه درگيري ديد كافي نداشتند و ما با استفاده از اين غفلت توانستيم به داخل خطوط عراقي وارد شده و سنگرهاي نوني شكل را تصرف كنيم. احمدي درباره سنگرهاي نوني شكل گفت: اين سنگر ها توسط نيروهاي آمريكايي و اسرائيلي ساخته شده بود كه طراحي و ساخت آنها 4 سال طول كشيده بود؛ عراقي ها سلاح هاي سنگيني را در آن تعبيه كرده بودند و با استحكام بالايي كه اين سنگرها داشت به راحتي كل منطقه و ميدان عمليات را در كنترل داشتند.

* شكست سلاح هاي سنگين زرهي در برابر تيزهوشي بچه هاي اطلاعات عمليات اين رزمنده دفاع مقدس خاطرنشان كرد: با ورود به خطوط عراقي با ميدان هاي مين مواجه شديم كه تخريب چي ها يكي يكي آن معابر را باز كردند و با يك درگيري كوچك وارد خطوط سنگري بتوني دشمن شديم و تا سپيده دم، توانستيم سنگر هاي نوني شكل دشمن را به تصرف درآوريم. وي ادامه داد: شهيد غلامرضا كيانپور همان ساعت نخست درگيري در خط مقدم به شدت مجروح شد و توانست خودش را سينه خيز به كانال برساند؛ ساعت 18 كه عقبه باز شد؛ شهيد غلامرضا كيانپور را به عقب آورديم ولي تلاش هاي پزشكان نتيجه اي نداد و فرمانده اطلاعات ـ عمليات كربلاي 5 به شهادت رسيد. اين رزمنده كربلاي 5 با اشاره به زمان شهادت شهيد غلامرضا كيانپور گفت: وي با لبان تشنه و ذكر امام حسين (علیه السلام) به شهادت رسيد و بايد بگويم كه شهادت او تأثير زيادي بر روحيه رزمندگان داشت.

* شهادت غلامرضا كيانپور كمر لشگر را در عمليات كربلاي 5 شكست وي در ادامه افزود: زماني كه فرمانده لشگر 10 سيد الشهداء (علیه السلام) سردار علي فضلي خبر شهادت شهيد غلامرضا كيانپور را شنيد، گفت «با شهادت غلامرضا كيانپور كمر لشگر شكست»؛ بايد اعتراف كرد كه با رشادت هاي اين شهيد والامقام بود كه توانستيم به موفقيت هايي در عمليات كربلاي 5 برسيم. * شهيد كيانپور آرزوي شهادت داشت نه اسارت همرزم شهيد كيانپور با بيان خاطره اي از زبان شهيد كيانپور گفت: من از خود او شنيدم كه درباره عبورش از اروند مي گفت «پيش از شروع عمليات والفجر 8، به همراه برادر سيف الهي، از روداروند به سمت عراقي ها حركت كرديم و پس از طي مسافت زيادي، به منطقه ام الرصاص رسيديم؛ منطقه با سيم خاردارهاي مختلف پوشيده شده بود.

به سختي از سيم خاردارها عبور كرديم و وقتي به مقر عراقي ها نزديك شديم، همه در خواب بودند. در تاريكي شب، مشغول كار بوديم كه ناگهان يكي از عراقي ها، ما را ديد و بعد هم فرياد زد: «ايراني، ايراني» او بلند شد. نگاهي به اطرافم كردم و در ميان گل و لاي آنجا، مخفي شدم. عراقي ها، به سرعت پراكنده شدند و براي پيدا كردن ما، همه منطقه را تحت نظر گرفتند. چند بار، آيه «واجعلنا …» را زمزمه كردم و گفتم «خدايا مرا شهيد كن، ولي اسير دشمن نكن!»؛ حتي يكي از سربازان آنها از روي من عبور كرد اما متوجه چيزي نشد. با آرام تر شدن محيط، برخاستم و در همان حال، به شناسايي ادامه دادم و در نهايت با اطلاعات زيادي، با عبور از اروند به داخل خاك ايران برگشتم. احمدي در ادامه گفت: شهيد غلامرضا كيانپور به همراه تيپ محمد رسول الله (صلی الله علیه وآله) كه فرمانده آن حاج احمد متوسليان بود، توانست چند ماهي را در لبنان سپري كند؛ من هم در آنجا در كنار اين همرزمان حضور داشتم و از آنجايي كه شهيد غلامرضا كيانپور علاقه خاصي به ورزش كشتي داشت، چند تشك كشتي براي تمرين فراهم كرد چون عقيده داشت ورزش باعث آمادگي نيروها مي شود و بچه ها هميشه آماده رزم خواهد بود.

* نمي دانستم فرزندم فرمانده عمليات است وي با ذكر خاطره ديگري يادآور شد: در عمليات عاشوراي 3 سردار علي فضلي دستور داد بدون روشن كردن بي سيم به سوي خطوط عراقي ها پيشروي كنيم و فقط از تلفن استفاده كنيم؛ به همين دليل كابل هاي تلفن را تا نزديك خط عراقي ها وصل كرديم و توانستيم از آنجا با سردار فضلي تلفني صحبت كرديم و آمادگي خود را براي اجراي عمليات اعلام كرديم. احمدي گفت: بنا به دستور سردار فضلي مبني بر اينكه يگان هاي ديگر هم مي خواهند برسند، 10 دقيقه صبر كرديم و پس از روشن كردن بي سيم ها عمليات آغاز شد؛ بنا به دستور شهيد غلامرضا كيانپور به سمت چپ يورش برديم و توانستيم خود را به پل ارتباطي عراقي ها رسانده و آن را منهدم كنيم.

همرزم شهيد كيانپور در پايان گفت: شهيد غلامرضا كيانپور به خانواده اش گفته بود كه در منطقه راننده آمبولانس است ولي زمان شهادتش مادر شهيد كيانپور گريه مي كرد و مي گفت: «تا امروز نمي دانستم او فرمانده عمليات بوده» و اين چنين تواضع و فروتني باعث شد تا فرمانده اطلاعات عمليات كربلاي 5 در آغازين روز اين عمليات در 19دي 1365 به مقام شهادت نايل شود و پيكر پاكش در امامزاده محمد كرج آرام گيرد.