امام كاظم عليه السّلام عابدترين، فقيه ترين، سخاوتمندترين مردم عصرش بود، و از همه مردم كريم النّفستر (بلندنظرتر) بود.روايت شده:
اللّهمّ انّي أسألك الرّاحة عند الموت، و العفو عند الحساب: «خدايا! از درگاهت، استراحت هنگام مرگ، و عفو هنگام حسابرسى را درخواست مىكنم».
و يكى از دعاهاى آن حضرت، اين بود:
عظم الذّنب من عبدك، فليحسن العفو من عندك: «گناه از بنده ات بزرگ شد، پس عفو از پيشگاهت، نيكو و زيبا خواهد شد»
امام كاظم عليه السّلام از خوف خدا، آن چنان مى گريست كه محاسنش از اشكهايش خيس مى شد. او از همه بيشتر نسبت به بستگانش، صله رحم مى نمود، و شبانه به نيازهاى مستمندان مدينه، رسيدگى مى كرد، و زنبيلى كه محتوى درهم و دينار، و آرد و خرما بود، به آنها مى رسانيد، به گونه اى كه آنها نمى دانستند چه كسى به آنها كمك مى رساند. امام كاظم عليه السّلام بسيار بزرگوار و نيك روش بود و در طول زندگی هزار بنده خريد و آزاد كرد.
منبع: برگرفته ازکتاب “نگاهى بر زندگى چهارده معصوم عليهم السلام”، شیخ عباس قمی, ص: 292
به کانال هیات رزمندگان اسلام بپیوندید
بازدیدها: 172