قرآن چه تعابيري از مرگ دارد؟

رفتن از این دنیای مادی و وارد شدن به سرای باقی برای هر انسانی وجود دارد و این اتفاق در زندگی ما حتمی است. قرآن کریم به عنوان مرجع اصلی موضوعات دینی و اعتقادی، تعابیر متعددی از مرگ دارد که چند مورد آن اشاره شده است.

1- چشیدن: «كُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَة ُالْمَوْتِ..

منبع:سوره آل‌عمران، آیه۱۸۵

هر جاندارى (به ناچار) چشنده مرگ است ،…»

 اگر انسان به کلی نابود و فانی شود، دیگر چشیدن معنایی نخواهد داشت.پس این آیه نشان می دهد که انسان موجودی باقی است.

2- توّفی: این تعبیر در مورد مرگ دوازده بار در قرآن به کار رفته است که به معنای دریافت کامل است و از آنجا که خداوند دریافت‌ کننده است، مرگ به معنای بازگشت به سوی خداوند خواهد بود.

3- برخی آیات نیز از مرگ به رجوع و سیر به سوی خداوند تعبیر کرده است : 

«إِلَى رَبِّكَ یَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ؛در آن روز (روز مرگ) سوق و حركت به سوى پروردگار توست (از ملاقات برزخى، قیامت، حضور در محكمه، محاكمه تا بهشت یا جهنم)»

منبع:سوره قیامت،آیه۳۰

این آیات نیز گواه نابود نشدن انسان با مرگ است.

4- تشبیه مرگ به خواب و استعمال توفی در مورد هر دو.

گواه بر این حقیقت است که انسان هم‌چنان که می‌خوابد، نیست و نابود نمی‌شود؛ با مرگ نیز از بین نمی‌رود.

 البته امامان ما نیز تعابیری از مرگ داشته اند. در سخنی از امام باقر علیه السلام آمده است: «مرگ، همان خوابى است كه هر شب به سراغتان مى‏ آید؛ با این تفاوت كه مدتش طولانى است»

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان