۱. عن أمیر المؤمنین علیهالسلام -فى حدیث طویل- قال: «لا تخلو الأرض من حجّه قائم للّه بحجّه: إمّا ظاهرا مشهورا، أو خآئفا مغمورا؛ لئلّا تبطل حجج اللّه و بیّناته».
از امیرالمؤمنین علیهالسلام در بخشى از یک حدیث طولانى چنین نقل شده است: «زمین [هیچگاه] از حجتى که به اقامه امر خدا قیام کند، خالى نیست: یا ظاهر و آشکار است و مردم او را میشناسند، و یا بیمناک و مخفى از دیدگان مردم است؛ تا حجتهاى الهى و آیات پروردگار از میان نرود».
۲. و عن أبى عبد اللّه- جعفر بن محمّد- عن آبائه عن علىّ علیه السّلام أنّه قال فى خطبه له على منبر الکوفه: «أللّهمّ! إنّه لا بدّ لأرضک من حجّه لک على خلقک، یهدیهم الى دینکو یعلّمهم علمک؛ لئلا تبطل حجّتک، و لا یضلّ أتباع أولیائک بعد إذ هدیتهم؛ إمّا ظاهر لیس بالمطاع؛ و أمّا مکتتم و مترقب. فان غاب عن النّاس شخصه فى حال هدنتهم، فإنّ علمه و آدابه فى قلوب المؤمنین منبثّه، فهم بها عاملون.»
از امام جعفر صادق علیهالسّلام از پدران بزرگوارش از على علیهالسلام در خطبهاى که بر منبر کوفه ایراد فرموده است، نقل شده است: «پروردگارا! همانا که اهل زمین را از داشتن حجتى از ناحیه تو که آنان را به دین تو هدایت کند و علم الهى را به ایشان بیاموزد، گریزى نیست تا حجتت از بین نرود و پیروان اولیائت بعد از اینکه [بهوسیله پیامبران] هدایتشان کردى، گمراه نشوند. [این حجت تو] یا در میان مردم ظاهر و براى آنان آشناست، امّا از او اطاعت نمیکنند؛ یا از دید مردم پنهان و منتظر زمان ظهور است. پس اگر وجود حجت در زمانى که مردم در صلح [بر فساد] هستند از نظر آنان غایب باشد، دانش و منش او به دلهاى مؤمنین میرسد و ایشان به آن عمل میکنند».
۳. و عن أبى عبداللّه علیه السّلام- فى حدیث- انّ أمیرالمؤمنین علیه السّلام قال: «اعلموا أنّ الأرض لا تخلو من حجّه للّه عزّوجلّ، و لکن اللّه سیعمى خلقه عنها بظلمهم و جهلهم، و لو خلت الأرض ساعه واحده من حجه للّه، ساخت بأهلها؛ و لکن الحجّه تعرف النّاس و لا یعرفونها، کما کان یوسف یعرف النّاس و هم له منکرون».
امام صادق علیهالسّلام از امیرالمؤمنین علیهالسلام نقل مىفرماید که فرمود: «بدانید که زمین از حجت خداى عزّوجلّ خالى نمیماند، اما بهواسطه ستمگریها و جهالتهاى مردم، خداوند دیدگانشان را از مشاهده او فرو میبندد و اگر زمین لحظهاى از حجت خدا خالى باشد، ساکنانش را در خود فرو خواهد برد. اما حجت خدا مردم را مىشناسد، ولى مردم او را نمىشناسند؛ همانگونه که حضرت یوسف مردم (برادرانش) را مىشناخت و آنها او را نشناختند».
منبع: (اثباتالهداه، ج۵، ص۷۷) / (اثباتالهداه، ج۵، ص۷۸) / (إثبات الهداه بالنصوص و المعجزات، ج۵، ص۱۵۴)
بازدیدها: 413