شعر حضرت ابالفضل العباس(ع)

مثل مولا در دل میدان، هیاهو می کنی

تیغ می چرخانی و از شوق، هوهو می‌کنی

در میان گرد و خاکی که به پا شد در هوا

پرچمت را آیه ی «ثمّ الستقاموا» میکنی

پیش پایت، لشکری از کافران افتاده اند

پلک بر هم میزنی هرگاه؛ جادو میکنی!

جذبه ی چشمت برای عاشقان، آرامش است

شیری و در بیشه ی دل، صید آهو میکنی

ماهیان، دل را به دریای جنونت می زنند 

لحظه ای که شانه را در موج گیسو میکنی

آنچه خوبان با هزاران چشمِ مردم می کنند 

ماهتابا…! با اشارت های ابرو میکنی

دلخوشی های تو ای ماه غریبستان چه بود!؟

اینکه عمرت را تماماً، وقف محرومی کنی

چون کبوتر می پرند از پیش چشمت، کاسبان

ابرویت را تا که شاهینِ ترازو میکنی

کربلا، معراج دستان بلندت می شود

آسمان را با خودت همراه و همسو میکنی

با رجزهای بلندت چون مسیح بر صلیب

دست دشمن را برای دوستان رو میکنی

صالحی و صالح آباد است هر جا که تویی

مومنی و وقت مرگ، انگار… گُل بو میکنی

تیرها و نیزه ها را در نیاور از تنت –

ای عزیز فاطمه؛ چون درد پهلو میکنی

#محمد_عابدی 

دانلود مداحی حضرت عباس(ع)

بازدیدها: 0