بسم الله الرحمن الرحیم
مسأله ی کفویت و توصیۀ ما به همۀ زوجها آن است که:
الف) اگر بین زن و شوهر کفویت نبود
- در صورتی که در دوران عقد هستید، عروسی را به تأخیر بیندازید و تا وقتی هم که مطمئن نشدهاید به کفویت رسیدهاید، زندگی مشترک خود را آغاز نکنید.
- اگر هم زندگی مشترکتان را آغاز کردهاید، قبل از هر چیز، به طلاق فکر نکنید. طلاق، آخرین راه است.
- یادتان نرود که گاهی ما اشتباه کرده، اختلاف را دلیل بر عدم کفویت میگیریم. اختلاف، امری عادی است که حتّی ممکن است بین دو نفر که کفو هم هستند نیز ایجاد شود.
۴. حتماً با مشاوری امین[1] و متعهّد، مشکلاتتان را در میان بگذارید. او بهتر میتواند کفویت و عدم کفویتِ شما را تشخیص دهد.
۵. کفویت را میتوان در دوران عقد یا پس از عروسی هم ایجاد کرد. با در نظر گرفتن نکاتی که به صورت عمومی در این گامها گفته شده و همچنین دستورهایی که مشاور امین به شما میدهد، تلاش کنید این کفویت را ایجاد کنید.
یکی از اصلیترین سفارشها برای ایجاد کفویت، گفتگوست.[2] گفتگو، میتواند در زمان عقد که احساسات دو طرف نسبت به هم در اوج قرار دارد، هدفها را به هم نزدیک کند. گاهی هدفها یکی است؛ امّا سوء تفاهم و برداشتهای اشتباه، موجب میشود که انسان، احساس کند اهداف متفاوتی با همسرش دارد. گفتگو، میتواند این سوء تفاهمها را برطرف کند.
محبّت نیز از عوامل تأثیرگذار در یکی کردن هدفهاست.[3] اگر چه به ظاهر، میان محبّت و یکی شدن هدفها رابطهای نیست؛ امّا یکی از ویژگیهای محبّت، آن است که مُحب و محبوب را از نظر روحیّات و سلایق، به هم نزدیک میکند. اگر میخواهید همسرتان همچون شما فکر کرده، راه زندگیاش را از همان مسیری برگزیند که شما انتخاب کردهاید، او را غرق در محبّت کنید.
- اگر به هر دلیلی نتوانستید کفویت را ایجاد کنید و مشاور امین و متعهّد هم معتقد به عدم کفویت میان شما و عدم امکان ایجاد آن بود، باز هم تلاش کنید و اگر نشد، باز هم تلاش کنید… و اگر نشد، اگر در دوران عقد هستید یا هنوز صاحب فرزند نشدهاید، تصمیمتان را زودتر بگیرید! اگر هم صاحب فرزند شدهاید، بدانید که تصمیم برای جدایی، تصمیمگیری برای آیندۀ فرزندتان نیز هست. پس به گونهای تصمیم بگیرید که هیچ گاه پشیمان نشوید.
ب) اگر بین زن و شوهر کفویت بود
- قدرِ این کفویت را بدانید و از آن برای رشد و شکوفایی انسانی خود، استفاده کنید.
- کفویت، سرمایه است. اگر از این سرمایه به خوبی استفاده کنید، رشد کرده، در طول زندگی روز به روز بر تفاهم و همتایی شما افزوده میشود.
- اگر از این سرمایه به خوبی استفاده نکنید، ممکن است روزی آن را از دست بدهید.
نکاتی که در این نوشتار آمده، به شما کمک خواهد کرد که میان خود و همسرتان، کفویت ایجاد کنید و از این سرمایه در جهت آرامش و رشد خود در زندگی، بهترین استفاده را بنمایید.
میدانم در این چند سالی که سقفِ روی سرمان یکی بوده، حال و هوایمان سرِ سازش با هم نداشته. به جای این که پَر باشیم برای نوازش یکدیگر، سوهان بودهایم برای ساییدن هم. بنا بود لباس باشیم برای یکدیگر، لباس شدیم؛ امّا لباسی خاربافت که روحمان را تکّه تکّه کرده است. میخواستیم مایۀ آرامش هم باشیم، آرامشی را هم که داشتیم، بر باد دادیم. عهد همراهی بستیم؛ امّا عقدمان که بسته شد، تو به مشرق رفتی و من به مغرب. حالا نشستهایم رو به روی هم. خستهایم از این همه بار اختلافی که دوشمان، تاب نگهداشتنش را ندارد. گوشمان کر شده از این همه فریاد ناسازگاری. تا کی؟ به چه قیمتی؟ بس است دیگر. ما هر دو انسانیم و یک خدا داریم. بیا بنده باشیم، بندۀ خدای مشترکمان. تو اگر بندۀ خودِ خدا شدهات باشی و من هم بندۀ خودِ خدا شدهام، پنجرۀ زندگیمان، هیچ گاه رو به ساحل آرامش، باز نخواهد شد. این دو خدا، دشمن یکدیگرند، سرِ سازش ندارند.
من، «منِ» خود را کنار میگذارم و تو هم «من» خود را کنار بگذار. وقتی افساری را که منمان دور گردنمان پیچیده، در آوردیم، دستمان را در دست خدا میگذاریم و او را حاکم بر زندگی میکنیم. محبّت میان من و تو، زیر تلّ منیّتمان خاک شده. باور کن اگر دست از پرستش خود برداریم، باز هم محبّتمان گل میکند. ناامید نباش. تا خدا هست، امید هم هست. میشود لباس هم باشیم؛ لباسی بافته شده از گلبرگهای محبّت و حریر مهربانی. میشود پَر باشیم برای نوازش یکدیگر. ما برای رسیدن به یک خدا، آفریده شدهایم. پس راهمان یکی است. مشرق و مغرب، بیراهه است. فقط باید به آسمان چشم دوخت.
[1]. در گام هفتم از همین جلد ویژگیهای مشاور امین را خواهیم گفت.
[2]. در گام اول از جلد سوم به قوانین گفتگوی سازنده خواهیم پرداخت.
[3]. در گام چهارم از جلد دوم به بحث «محبّت» میپردازیم.
(تا ساحل آرامش ج 1 ص 35؛استاد محسن عباسی ولدی)
پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 0