معنى «حسین منی و أنا من حسین» چیست؟

خانه / مطالب و رویدادها / معنى «حسین منی و أنا من حسین» چیست؟

حدیثی را که رسول گرامی اسلام(ص) فرمود و در کتب حدیثی شیعه و اهل سنّت آمده، متن کامل آن را مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار چنین آورده است: “حسینٌ منّی و أنا من حسین أحبّ الله من أحبّ حسیناً، حسینٌ سبطٌ من الاسباط”.

 حدیثی را که رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمود و در کتب حدیثی شیعه و اهل سنّت آمده، متن کامل آن را مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار چنین آورده است: “حسینٌ منّی و أنا من حسین أحبّ الله من أحبّ حسیناً، حسینٌ سبطٌ من الاسباط”.

تعبیر: “من از اویم و او از من است” نشانه وحدت کامل فکری، روحی، مرامی و خطّ مشی است. رسول گرامی(صلی الله علیه و آله) نیم قرن پیش از حادثه کربلا خواسته قیام و نهضت حسینی را تداوم راه خویش بداند و دشمنان سید الشّهداء را که دست خود را به خون او آلودند،‌ دشمنان و قاتلان خود به حساب آورد،‌ چرا که خشم و رضا و جنگ و صلح و یاری یا جفا بر حسین(ع)، همسان با خشم و رضا و جنگ و صلح و یاری و جفا بر پیامبر خدا است، زیرا این دو بزرگوار، یک جان در دو بدن و یک فکر و مرام در دو زمانند.

این حدیث در منابع روایى شیعه و سنى به تواتر از «یعلى ابن مره» یکى از اصحاب پیامبرصلى الله علیه وآله نقل شده است.

او مى‏گوید: «روزى با پیامبرصلى الله علیه وآله به یک میهمانى دعوت شده بودیم، در حالى که در کوچه مى‏رفتیم، حسین‏علیه السلام را در حال بازى دیدیم. پیامبرصلى الله علیه وآله از همراهانش جلوتر رفت و دستانش را گشود تا او را بگیرد، اما حسین‏علیه السلام فرار کرد و این طرف و آن طرف مى‏رفت و پیامبرصلى الله علیه وآله به او مى‏خندید، تا این که او را گرفت، پس یکى از دستانش را زیر چانه و دیگرى را پشت سرش قرار داد و او را مى‏بوسید و مى‏گفت:

«حسین از من است و من از حسینم، کسى که حسین را دوست بدارد، خداوند او را دوست دارد…»

درباره این حدیث مى‏توان گفت: بى شک حسین‏علیه السلام فرزند پیغمبرصلى الله علیه وآله و از نسل آن حضرت است، و او شاخه‏اى از درخت نبوت به شمار مى‏آید. اما منظور آن حضرت که فرمود: «من از حسینم» چیست؟

برخى مى‏گویند: پیامبرصلى الله علیه وآله پس از مبعوث شدن به رسالت، حیات او به رسالت و بقاى آن و حیات رسالت نیز به حیات او وابسته شد و چون حسین‏علیه السلام براى زنده ماندن رسالت محمدى بسیار کوشید حتى عزیزترین کسانش را در این راه قربانى کرد، رسالت از او جانى دوباره گرفت و استمرار یافت، از این رو پس از جریان کربلا ثابت شد «الاسلام محمدیُ الحدوث حسینیُ البقاء»، اسلام توسط پیغمبرصلى الله علیه وآله به وجود آمد و توسط حسین علیه السلام باقى ماند.

بنابراین پیامبرصلى الله علیه وآله در این حدیث، مسأله دقیق‏ترى، بالاتر از رابطه نسبى را بیان کرده است، حسین از اوست، زیرا روح او را دربر دارد و آنچه حسین‏علیه السلام براى حفظش از تمام هستى خود مایه گذاشت، چیزى جز حیات و حقیقت رسالت یعنى اسلام ناب محمدى‏صلى الله علیه وآله نبود.

حسین‏علیه السلام نیز در استمرار حیات اسلام و رسالت حضرت محمدصلى الله علیه وآله به مانند پدرش على‏علیه السلام است، پس پیامبر اکرم‏صلى الله علیه وآله مى‏تواند بگوید: «حسین از من است و من از حسینم».

منبع : عقیق

بازدیدها: 3687

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *