مهدویت در قرآن – قسمت ۹ – آیه ۵ سوره شعرا

مهدویت در قرآن – قسمت ۹ – آیه ۵ سوره شعرا

وَمَا یَأْتِیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا کَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ

ترجمه انگلیسی : 

Yusuf Ali
But there comes not to them a newly-revealed Message from (Allah) Most Gracious, but they turn away therefrom.

ترجمه بیان السعاده : 

وَ ما یَأْتِیهِمْ و هیچ پندى تازه از سوى خداى رحمان براى آنان نیامد، جمله‏ى حالیّه است که با مضارع منفى با «ما» نافیه آغاز گردیده با در تقدیر گرفتن مبتداى (مقدّر) با قول به جایز نبودن واو در آن یا بدون قایل شدن به تقدیر داشتن و آوردن واو در آن است.

مِنْ ذِکْرٍ مِنَ الرَّحْمنِ مُحْدَثٍ در حالى که نو و تازگى در آن مقتضاى استقبال بود.

إِلَّا کانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ فَقَدْ کَذَّبُوا مگر آنکه از آن روى گردان بودند، به راستى که آن را دروغ انگاشتند، فاى «فقد» افاده‏ى معناى سببیّت مى ‏نماید براى پیش از خود به واسطه‏ ى بعد از خود، یا افاده‏ى معناى سببیّت ما قبل از براى ما بعد خود مى‏کند، یا صرف تعقیب و پیگیرى مى ‏باشد.

یعنى اینکه دروغ انگاشتن آیات سبب روى گردانى سابق گردید و تو یا خدا را تکذیب کردند یا قرآن و رسالت تو را منکر شدند یا خلافت و جانشینى وصىّ تو را انکار نمودند.

فَسَوْفَ یَأْتِیهِمْ أَنْباءُ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ به زودى حقیقت اخبار آنچه بدان استهزا کردند برایشان آشکار خواهد شد.

«ما» در ما کانوا موصوله است و ضمیر برمى ‏گردد به  صله‏ى آن و مراد از آن قول یا فعلى است که به واسطه‏ى ارتکاب آن، استهزا را به عمل آوردند یا چیزى که از آن براى مسخره کردن بهره گرفتند.

یا «ما» ماى مصدرى است و ضمیر برمى ‏گردد به آنچه که براى آن پیامبر صلّى اللّه علیه و اله یا قرآن، یا على علیه السّلام و ولایت آن حضرت را به استهزا گرفتند.

و در اخبار متعدّد آمده است که مراد از «آیه» در این آیه نشانه‏اى صحیح است که جوانان هنگامى که خروج حضرت قائم عجّل اللّه فرجه مى‏شنوند براى اعلام خروج یا راکد شدن خورشید، خارج شدن صدر و وجه در منظر خورشید که آیه و نشانه‏اى از نشانه‏ هاى خروج حضرت قائم عجّل اللّه فرجه است.

و در بعضى از اخبار آمده است که این آیه در خصوص حضرت قائم عجّل اللّه فرجه نازل شده است.

منبع اصلی: ترجمه بیان السعاده، ج‏۱۰، ص: ۵۱۰(نرم افزار جامع التفاسیر)

بازدیدها: 201