مهدویت در قرآن – قسمت ۱ : آیه ۱۶ سوره حدید

مهدویت در قرآن – قسمت ۱ : آیه ۱۶ سوره حدید

 

 

أَ لَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَ لا یَکُونُوا کَالَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلُ فَطالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ کَثِیرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ (۱۶)

 

Has not the Time arrived for the Believers that their hearts in all humility should engage in the remembrance of Allah and of the Truth which has been revealed (to them), and that they should not become like those to whom was given Revelation aforetime, but long ages passed over them and their hearts grew hard? For many among them are rebellious transgressors.

منبع ترجمه به بان انگلیسی : .thequranrecitation.com

 

ترجمه : « تفسیر جامع، ج‏۷، ص ۶۴(نرم افزار جامع التفاسیر) »

سبب نزول آیه فوق آن بود که منافقین بسلمان فارسى گفتند ما را خبر بده از آنچه در توراه دیده‏اى از عجایب خداى تعالى آیه مزبور نازل شد و فرمود آیا وقت آن نرسیده است کسانیکه بزبان ایمان آورده‏اند دلهایشان بیاد خدا ترسان گردد و بآنچه از طرف حق نازل شده بدل توجه کنند و مانند کسانیکه پیش از این بر ایشان کتاب آسمانى آمد و روزگار طولانى بر آنها گذشت و قسى القلب شده و اکثر فاسق شدند نباشند.

ابن بابویه از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده فرمود تأویل این آیه جاریست در زمان غیبت امام عصر علیه السّلام و منظور، غیبت آن بزرگوار است که مدتها بطول مى‏انجامد و اینحدیث را نعمانى و مفید نیز روایت کرده ‏اند.

 

ترجمه : استاد کاظم پور جوادی

ذکر خدا و آنچه از حق نازل شده است خاضع گردد؟ و مانند کسانی نباشند که پیش از این به آنها کتاب داده شد و پس از زمانی طولانی که بر آنها گذشت قلبهایشان سخت شد و بیشترشان فاسق شدند. (۱۶)

 

تفسیر از « ترجمه بیان السعاده، ج‏۱۳، ص ۵۷۴-۵۷۳(نرم افزار جامع التفاسیر) »

[أَ لَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ‏] آیا وقت آن نرسیده تا کسانیکه ایمان آورده‏اند دلهایشان به یاد خدا ترسان گردند.

 

وقتى حال منافقین و نور مؤمنین را ذکر کرد و از سوى دیگر نفاق ناشى از ایستادن در یک مرتبه و راضى شدن به وقوف در آن مرتبه است کندى حرکت مؤمنین را به مقامات بالاتر گوشزد کرد به نحوى که از ایستادن بر مراتب حاصله آنان را بر حذر نمود، زیرا استفهام در اینجا براى توبیخ و انکار است.

از امام صادق علیه السّلام روایت شده: معناى این آیه این است که در امام قائم علیه السّلام چنین باشد، یعنى این آیه در باره‏ى مؤمنین در زمان غیبت نازل شده و خداوند با این آیه آنها را بر حذر داشته که به سبب وقوف بر مقام واحد و عدم خروج به مقامات بالاتر منافق شوند، مانند منافقین زمان حضرت محمّد صلّى اللّه علیه و آله که به سبب وقوف در یک مقام و خارج نشدن از آن به مقامات بالاتر منافق شدند، چه به آنان کتاب نبوّت داده شد و قبل از مؤمنین آن را پذیرفتند و قبول کردند.

 

 

تفسیر از « اطیب البیان فی تفسیر قرآن »

در اخبار داریم که این آیه شریفه راجع به دوره غیبت حضرت بقیّه اللَّه است و مکرر گفته شده که اخبار در بیان مصداق اتمّ است منافى با عموم و اطلاق آیات نیست لذا مى‏فرماید:

 

أَ لَمْ یَأْنِ ؛ استفهام انکاری است یعنى البتّه که رسیده وقت آن.

 

لِلَّذِینَ آمَنُوا براى مؤمنین. أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ ؛ خشوع قلب ، نرمى قلب است که زود متأثر مى ‏شود و به زبان ما نازک دل است و ذکر الهى مواعظ و نصایح است که در قلب اثر بگذارد پند بگیرد از غفلت بیرون آید به یاد خدا و روز جزاء بیفتد و پیرامون معاصى نرود و کوتاهى در عبادت و بندگى نکند.

 

وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ ؛ آیات شریفه قرآن و فرامین الهى و دستورات دینى که تمام حق است و باید پیروى نمود و مخالفت نکرد.

 

وَ لا یَکُونُوا کَالَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلُ یعنى نباشند مؤمنین مثل اهل کتاب یهود و نصارى که آنچه انبیاء آنها ، آنها را نصیحت مى‏ کردند و موعظه مى‏ نمودند دست از شرک و کفر و فسق و فجور خود بر نمى‏ داشتند و خردلى به آنها اثر نمى‏ گذاشت بلکه چه اندازه از انبیاء خود را کشتند و چه اندازه آنها را تکذیب کردند حتّى دارد سه مرتبه توریه از آنها برداشته شد و تواترش منقطع شد و نصارى چهار انجیل تشکیل دادند و انجیل برنابا را دور انداختند و شرح مزخرفات و کفریات این توراتى که فعلا در دست یهود است و اناجیل اربعه را مفصّلا در مجلّد اوّل کلم الطّیب در باب نبوّت خاصّه بیان کرده‏ ایم مراجعه نمائید.

 

فَطالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ ؛ خداوند مهلت داد آنها را و مدّت امهال آنها طولانى شد در اثر این امهال روز به روز کفر و زندقه آنها زیادتر شد فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ که در جمیع کفّار و مشرکین قساوت قلب آنها به قدر قساوت قلوب یهود نیست که به هیچ راهى مستقیم نمیشوند و اعدى عدّ و مسلمین هستند وَ کَثِیرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ شما مؤمنین هم در دوره غیبت به این پایه و درجه نرسیدید که امروز به عین مشاهده میشود در این جوانها رجالا و نساء که ابدا اعتنایى به علماء دین و به احکام شریعت سیّد المرسلین و به مواعظ قرآن مبین ندارند و روز بروز بر قساوت آنها افزوده می شود تا به کجا برسد.

 

تفسیر : « تفسیر شریف لاهیجی »

أَ لَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ

آیا وقت آن نیامد مر مؤمنین را اینکه نرم شود دلهاى ایشان

لِذِکْرِ اللَّهِ از استماع مواعظى که بان متذکر خداى تعالى کردند

وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ و از استماع آنچه نازل کرده از کلام راست که آن قرآنست

وَ لا یَکُونُوا و آیا نیامد وقت اینکه نباشند مؤمنان

کَالَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلُ مانند آنان که داده شده‏اند کتاب پیش ازین یعنى یهود و نصارى که توریه و انجیل براى ایشان نازل گردید

فَطالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ پس دراز شد بر ایشان زمان راحت و

تنعم فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ

پس سست شد دلهاى ایشان و روى بگناه آوردند و موافق شریعت خود عمل نمیکردند

وَ کَثِیرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ و بسیارى از ایشان بیرون رفتگانند از جاده اطاعت

 

و در احادیث اهل بیت وارده شده که؛

آیه وَ لا یَکُونُوا کَالَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ در باب اهل زمان غیبت صاحب الامر علیه السلام نازل شده و مراد از امد زمان غیبت است گویا که خداى تعالى بشیعیان میگوید که اى معشر شیعه مباشید مانند اهل ملل سابقه که از طول زمان غیبت شک در وجود حجه اللَّه و قائم آل محمد صلوات اللَّه علیه و آله کنید و گمان کنید که زمین طرفه العینى از آن حجت خالیست.

 

بازدیدها: 1548