نذر در اسلام به چه معنا است؟

نذر آن است برای رضای پروردگار کاری که انجام آن مطلوب است انجام دهد یا کاری که ترک آن مطلوب باشد ترک کند ونذری واجب می شود که همراه باصیغه باشد (برای خدا بر عهده ی من است….)

 تمامی مراجع تقلید در این رابطه این گونه فتوا داده اند  که نذر، نوعى عبادت است و مانند بقیه عبادات باید براى خدا باشد.

دو شرط «نیت قربه الى الله» و «صیغه نذر» را نیز در آن لازم دانسته اند.

 اگر یکى از آن دو شرط نباشد، نذر محقق نمى شود و این دو شرط مکمل یکدیگرند.

 بنابراین در اداى نذر، نیت براى غیر خدا حتى نیت پیغمبر و امامان و اهل بیت غلط بوده و باطل کننده نذر است.

اما شرط دوم که صیغه نذر است. بدین معناست که نذر کننده باید در موقع نذر، عبارات خاصی را بیان کند و حتما در آن عبارات بایدنام خدا ذکر شود و لذا چنانچه نام خدا در آن صیغه نباشد صیغه نذر جارى نمى شود. مثلاً کسى که روزه، نذر مى کند باید بگوید: «براى خدا بر عهده ی من است که روزه بگیرم».

 پس:

اگر کسی بخواهد نذر کند، اگر صیغه نذر نخواند، این نذر محقق نمی‌شود. هزار بار هم بگوید که من برای امام حسین (علیه السلام) نذر می‌کنم برای این‌که یک گوسفند بکشم، این نذر، انجامش واجب نمی شود. اگرچه اگر به آن نیتش عمل کند ثواب می برد ولی آثار نذر شرعی را ندارد.

 باید بگوید:

برای خدا بر عهده ی من است که گوسفندی را قربانی کنم در حرم امام حسین (علیه السلام) یا برای امام حسین (علیه السلام) یا حضرت عباس (علیه السلام).

منبع:مجمع جهانی شیعه

بازدیدها: 155