در این باره حسین بن خالد می گوید: روزی در محضر مبارک حضرت رضا (ع) عرض کردم: برای ما روایت شده است که حضرت محمد (ص) فرموده اند: کسی که شرب خمر نماید و از مسکرات بهره ببرد، تا چهل روز نمازش مورد قبول نمی باشد. آیا این روایت صحیح است؟
امام رضا (ع) فرمودند: راویان این حدیث راست گفته و حدیث را به درستی نقل کرده اند.
عرض کردم: چرا نماز این افراد تا چهل روز مقبول نمی باشد، نه کمتر از آن و نه بیشتر؟
حضرت فرمودند: برای این که خداوند متعال، خلقت انسان را مقدر و معین فرموده با این بیان که آفرینش انسان را چهل روز به صورت نطفه قرار داده و پس از چهل روز به حالت علقه منتقل شده و در این حال نیز چهل روز مانده و این امر (چهل روزهای متفاوت) تا مرحله ی نهایی تکامل جنین ادامه دارد و از سوی دیگر چون فردی شراب بنوشد، بقایای آن شراب تا چهل روز در مثانه اش می ماند، همان گونه که نوشیدنی های دیگر نیز ذرات و بقایای آنان تا چهل روز در مثانه می ماند، پس لاجرم تا وقتی که این بقایا در مثانه او وجود داشته باشد، نمازش نباید مورد قبول درگاه الهی واقع شود.
پی نوشت ها:
1- شیخ صدوق. علل الشرایع، ج2: 345.
2- قربانی، هزار و یک حدیث رضوی، ج1: 303.
بازدیدها: 76