این دنیا هم کوچه ی بن بست است. آخرش پیشانی مان میخورد به سنگ لحََد.آن وقت تازه پشیمان می شویم. میگوییم خدایا مارا به دنیا بازگردان، مااشتباه میکردیم. دیگر عمل صالح انجام میدهیم. خطاب میرسدکلاّ : ساکت شو! تو برگردی به دنیا باز همان آدم اولی ! تو خوب بشو نیستی. می گویی من را برگردان به دنیا ، آدم خوبی میشوم.. این همه جنازه بردی،دوستانت را بردی دفن کردی، میخواستی خیال کنی که خودت مرده ای. بسم الله. جنازه که بردی دفن کردی فکر کن خودت هستی و دوباره زنده شدی، آمده ای به دنیا. آیا اعمالمان را خوب می کنیم؟
بازدیدها: 0