امیر مؤمنان(علیه السّلام) وحدت را منّت بزرگ خدای سبحان بر مردم دانسته است؛ آنجا که فرمود: فإنّ الله سبحانه قد امتنّ علی جماعه هذه الاُمه فیما عقد بینهم من حبل هذه الاُلفه الّتی ینتقلون فی ظِلّها و یأوون إلی کنفها بنعمه لایعرف أحد من المخلوقین لها قیمه لأنّها أرجح من کلّ ثمن و أجل من کلّ خطر: یعنی خداوند بر این اُمّت، منّت گذارده و بین آنان الفت و اتحاد ایجاد کرده است که در سایه آن زندگی کنند و به کنف حمایت آن پناهنده شوند؛ این نعمتی است که احدی نمی تواند بهایی برایش بگذارد، زیرا از هر بهایی گرانقدرتر و از هر چیز پرارزشی، باارزشتر است. تعبیر منّت الهی درباره وحدت، بیانگر اهمیّت این موضوع است، چون به نعمت عظیم، منّت گفته میشود
و فریاد علی (علیه السلام) است که در فضای تاریخ طنین افکنده: «وألزموا السواد الأعظم، فإنّ یداللّه علی الجماعه، وإیّاکم والفرقه، فإنّ الشاذّ من الناس للشیطان، کما أنّ الشاذّ من الغنم للذئب. ) نهج البلاغه.
“ملازم جامعه اسلامی باشید، چون دست خدا همواره با جماعت است و از تفرقه بپرهیزید، زیرا گروه اندک، طعمه شیطان می شود، همانطوری که گلّه اندک، نصیب گرگ می شود. “
با مراجعه به کتب فریقین (شیعه و سنّی) در می یابیم که رسول گرامی(صلی الله علیه وآله وسلّم) برای رفع اختلاف و ایجاد وحدت، راه را نشان داده و تکلیف را نیز روشن نموده، و بهترین عامل وحدت را تمسّک به قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) معیّن فرموده است. سخن رسول خدا(صلّی الله علیه وآله وسلّم) پیرامون عامل وحدت، در منابع روایی فریقین با سندهای متعدّد و صحیح بلکه به صورت متواتر بیان شده است که: إنّی تارک فیکم ما إن تمسّکتم به لن تضلّوا بعدی، أحدهما أعظم من الآخر، کتاب اللّه حبل ممدود من السماء إلی الأرض وعترتی أهل بیتی و لن یتفرّقا حتّی یردا علیّ الحوض، فانظروا کیف تخلفونی فیهما”
من دو چیز گرانبها در میان شما به یادگار می گذارم، اگر به آن چنگ زدید هیچگاه گمراه نخواهید شد، یکی از این دو بزرگتر و مهمتر از دیگری است، کتاب خدا «قرآن» این ریسمان الهی که از آسمان تا زمین کشیده شده است، و عترت و خاندان من؛ این دو از همدیگر جدا نخواهند شد تا کنار حوض بر من
پایگاه اطلاع رسانی هیأت رزمندگان اسلام
بازدیدها: 0