بهشت
وصف درهای بهشت در معراج رسول الله صلّی الله علیه وآله وسلّم
مرحوم مجلسی رضوان الله تعالی علیه از کتاب «فضائل» شاذان، و از کتاب «روضه» با إسناد خود مرفوعاً از عبدالله بن مسعود روایت می کند از حضرت رسول الله صلّی الله علیه وآله که فرمود: چون در معراج مرا به آسمان بردند، جبرئیل به من گفت: بهشت و جهنّم مأمور شدهاند که خود را بر تو عرضه کنند.
من بهشت را دیدم و آن نعمتهائی را که در آن بود، و جهنّم را دیدم و آن عذابهائی را که در آن بود.
بهشت دارای هشت در بود، و بر فراز هر دری چهار کلمه نوشته بود که هر کلمۀ آن از تمام دنیا و آنچه در دنیاست، برای کسی که بداند و عمل کند بهتر است. و جهنّم دارای هفت در بود، و بر فراز هر دری سه کلمه نوشته بود که هر کلمهای از آن برای کسی که بداند و عمل کند از دنیا و آنچه در آنست بهتر است.
کلمات نوشته شده بر فراز درهای بهشت
در این حال جبرئیل به من گفت: بخوان ای محمّد که بر بالای درها چه نوشته شده است! و من خواندم. امّا بر درهای بهشت :
بر بالای در اوّل نوشته بود:
لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَهِ. «برای هر چیز راهی و چارهای است، و راه وصول به راحتی و عیش چهار صفت است: قناعت، و بذل کردن حقّ، و ترک کینه، و مجالست با اهل خیر.»
و بر بالای در دوّم نوشته بود:
لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَهِ.«برای هر چیز راهی و چارهای است، و راه وصول به سرور و خوشحالی در آخرت چهار صفت است: دست کشیدن بر سر یتیمان، و عطوفت بر بیوهزنان، و کوشش در برآوردن نیازهای مؤمنان، و تفقّد از فقیران و مسکینان.»
و بر بالای در سوّم نوشته بود:
لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَهِ. «برای هر چیز راهی و چارهای است، و راه وصول به سلامتی در دنیا چهار صفت است: کم گفتن، و کم خوابیدن، و کم راه رفتن، و کم خوردن.»
و بر بالای در چهارم نوشته بود:
لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَهِ. «کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، باید میهمان خود را گرامی بدارد. و کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، باید همسایۀ خود را گرامی بدارد. و کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، باید پدر و مادر خود را گرامی بدارد. و کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، باید یا کلام خوب و گفتار خیر بگوید و یا ساکت باشد.»
و بر بالای در پنجم نوشته بود:
لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَهِ. «کسی که بخواهد به او ظلم نشود، باید خود او ظلم نکند. و کسی که بخواهد به او فحش ندهند و شتم ننمایند، باید خود او فحش ندهد و شتم ننماید. و کسی که بخواهد ذلیل و پست نشود، باید کسی را ذلیل و پست نکند. و کسی که بخواهد به دست آویز متین و استواری در دنیا و آخرت چنگ زند، باید بگوید: لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَهِ.»
و بر بالای در ششم نوشته بود:
لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَهِ. «کسی که دوست دارد قبرش وسیع و گشاده باشد، مساجد را بنا کند. و کسی که دوست دارد او را کرمها در زیر زمین نخورند، در مساجد سکونت کند. و کسی که دوست دارد پیوسته پاک و تازه باشد و نپوسد و کهنه نشود، مساجد را جاروب کند. و کسی که دوست دارد جایگاه خود را در بهشت ببیند، مساجد را با فرش و بِساط، فرش کند.»
بر بالای در هفتم نوشته بود:
لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَهِ. «سفیدی و روشنائی دل در چهار صفت است: عیادت کردن از مریضان، و تشییع از جنازهها، و خریدن کفنها، و رد کردن قرضها.»
و بر بالای در هشتم نوشته بود:
لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَهِ، عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَهِ. «کسی که دوست دارد از این درها وارد بهشت شود، باید به چهار صفت متمسّک گردد: سَخاوت، و حُسن اخلاق، و صدقه دادن، و نگاهداشتن خود را از اذیّت و آزار بندگان خداوند متعال.»
برگرفته از پایگاه علوم و معارف اسلام-آثار مرحوم علّامه ی طهرانی، معادشناسی، جلد دهم.
پایگاه اطّلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 197