پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام هیات رزمندگان اسلام , سایت هیات رزمندگان اسلام , پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام , هیات , سایت هیات , هیئت رزمندگان , هیئت رزمندگان اسلام
شیخ کلینى در کتاب کافى به سند خود از امام رضا (علیه السلام) روایت کرده است که امام باقر (علیه السلام) به هنگام احتضار فرمودند: هنگامى که بدرود حیات گفتم، زمین را برایم بشکافید و قبرى مهیا کنید. پس اگر به شما گفتند براى رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) لحد بوده است، تصدیق کنید.
این فرمایش بدان دلیل بوده است که امام باقر (علیه السلام) شکافتن زمین را از برخى جهات بهتر مىدانسته، اگر چه فضیلت لحد بالاتر بوده است.
کلینى به سند خود از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است که فرمود: پدرم هر آنچه از کتب و سلاح و آثار و امانات انبیا در نزد خود داشت، به من به ودیعت سپرد. پس چون لحظه وفاتش فرارسید، به من گفت: چهار شاهد فرا بخوان. من چهار تن از قریش را دعوت کردم که یکى از آنان نافع مولاى عبد الله بن عمربود.
پس به من فرمود: «بنویس این چیزى است که یعقوب فرزندانش را بدان وصیت کرد که اى فرزندانم خداوند دین را براى شما برگزید، پس نمیرید مگر آنکه تسلیم رضاى خداوند باشید.» و وصیت کرد محمد بن على به جعفر بن محمد و به وى فرمان داد که او را به جامه‌ای که هر جمعه در آن نماز مىخواند، کفن کند و عمامهاش را بر سرش بندد و قبر او را چهار گوش و با فاصله چهار انگشت از زمین بلندتر قرار دهد و در موقع دفن بندهاى کفن او را باز کند.
سپس به شهود فرمود: بازگردید خداوند شما را رحمت کند! امام صادق (علیه السلام) گفت: به پدرم گفتم: اى پدر!در این وصیت چه بود که بر آن شاهد طلب کردى؟ فرمود: پسرم! خوش نداشتم پس از من با تو به نزاع برخیزند به این بهانه که به تو وصیت نکرده ام و مى خواستم بدین وسیله حجت و دلیلى براى تو قرار داده باشم. در حقیقت امام مى خواست به این وسیله همگان بدانند که جعفر بن محمد (علیه السلام)، وصى و جانشین و امام بعد از اوست.
شیخ کلینى در کافى به سند خود نقل کرده است که امام باقر (علیه السلام) وصیت کرد هشتصد درهم براى برگزارى مراسم سوگوارى او اختصاص دهند و این کار را از سنت مى دانست.
گفتنی است؛ امام باقر (علیه السلام) پس از عمرى تلاش در میدان بندگى خدا و احیاى دین و ترویج علم و خدمات اجتماعى به جامعه اسلامى، در روز هفتم ماه ذی الحجه سال ۱۱۴ رحلت کردند. ایشان به دست حکومت ظالم آن دوران مسموم شدند.
در این که چه فرد یا افرادى در این ماجراى خائنانه دست داشتند، نقل‌هاى روایى و تاریخى از اشخاص مختلفى ذکر بردهاند. بعضى از منابع، شخص هشام بن عبد الملک را عامل شهادت آن حضرت دانسته اند. برخی دیگر، ابراهیم بن ولید را عامل مسمومیت معرفى کردهاند.
به طور مسلم وفات امام باقر (علیه السلام) در دوران خلافت هشام بن عبد الملک رخ داده است، زیرا خلافت هشام از سال ۱۰۵ تا سال ۱۲۵ هجرى استمرار داشته و آخرین سالى که مورخان در وفات امام باقر (علیه السلام) نقل کردهاند، ۱۱۸ است.
با توجه به برخوردهاى خشن و قهر آمیز هشام با امام باقر (علیه السلام) و عداوت انکار ناپذیر بنى امیه با خاندان على (علیه السلام)، شکی نیست که او در از میان بردن امام باقر (علیه السلام) اما به شکلى غیر علنى انگیزهاى قوى داشته است.
سرانجام امام باقر (علیه السلام) به شهادت رسید و به ملاقات الهى شتافت و در بقیع، کنار مرقد پدر بزرگوارش امام سجاد (علیه السلام) و عموى پدرش حسن بن على (علیه السلام) مدفون گشت.
منبع: کتاب کافی
بازدیدها: 114
