پاسخ به شبهه یکی از شاگردان حسن بصری؛تا چه زمان به گِرد این خانه مى چرخید؟
از عیسى بن یونس نقل است که گفت: ابن أبى العوجاء از شاگردان حسن بصرى بود و از یگانهپرستى برگشت، به او گفتند: چرا مذهب استادت را وانهادى و در وضعى درآمدى که اصل و حقیقتى ندارد؟ گفت: استادم یک نواخت نبود، یک بار قائل به قدر مىشد و بار دیگر معتقد به جبر، و من گمان ندارم بر سر عقیدهاى بماند.
بارى وارد مکّه شد و هدفى جز سرکشى و انکار حاجیان نداشت، به همین جهت علما از مجالست با او اکراه داشتند، روزى خدمت امام صادق علیه السّلام رسیده و با همفکرانش نزد آن حضرت نشسته و گفت:
اى أبا عبد اللَّه، مجالس حکم امانت را دارد، و هر که پرسشى دارد باید بگوید، بمن اجازه مىدهى سخن آغاز کنم؟ حضرت فرمود: هر چه خواهى بگو.
ابن أبى العوجاء گفت: تا کى گرد این خرمن مىچرخید و به این سنگ پناه برید و پروردگار این خانه گلین را پرستید و چون شتر رم خورده دور آن دور زنید، هر که در این کار اندیشد و آن را اندازه کند داند که این قانون از غیر حکیم است و از جز صاحب نظر، جوابم را بگو که تو آقا و سرور این امرى و پدرت بنیاد و نظام آن بود!!.
فرمود: هر که را خدا گمراه ساخته و دلش را کور نموده؛ حقّ بر او تلخ آید و آن را شیرین نداند، و در نهایت شیطان دوستش شده و او را بوادى فلاکت افکنده و از آنجا خارجش نسازد! این خانهاى است که خدا خلق خود را توسّط آن بپرستش واداشته تا فرمانبرى ایشان را بیازماید و به تعظیم و زیارت آن تشویق کند، خداوند کعبه را مرکز پیغمبران و قبله نمازگزاران ساخته، کعبه شعبه اى است از رضوان خدا و راهى است به آمرزش و غفران او، آن بر استوارى کمال و بنیاد عظمت برجا است، خداوند آن را دو هزار سال پیش از دحو (کشش) زمین آفریده، بنا بر این شایستهتر فردى که باید از آن فرمان برد؛
و از آنچه ممنوع ساخته و بازداشته باز ایستاد همان کسى است که جانها و کالبدها را آفریده است!.
ابن أبى العوجاء گفت: اینها که گفتى حواله به نادیده و غایب بود!.
حضرت فرمود: واى بر تو! چگونه کسى که حاضر بر خلق خود است و از رگ گردن بدیشان نزدیکتر است، و کلامشان را مى شنود و اشخاصشان را بیند و بر اسرارشان واقف است؛ نادیده و غائب است؟
ابن أبى العوجاء گفت: پس او در همه جا هست!؟ پس اگر در آسمان باشد چگونه در زمین خواهد بود و اگر در زمین باشد در آسمان جایى ندارد؟!! امام صادق علیه السّلام فرمود: تو وصف و شرح مخلوق و آفریدهاى را نمودى که در انتقال از مکانى به مکان دیگر جایى را فراگیرد و جاى دیگر از او خالى شود و در جایى که آمد از جایى که بوده خبر ندارد که چه پیش آمد کرده، ولى خداى عظیم الشّأن و سلطان جزا بخش، نه مکانى از او خالى است و نه جایى او را فراگیرد، و به هیچ مکانى نزدیکتر از مکان دیگر نیست.
پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 150