پیامک متنی شهادت امام جعفر صادق

امشب شب شهادت صادق آل‌پیامبر است؛ شبی که خورشید مدینه دانش، چهره فروزانِ اهل بیت و وارثِ علومِ رسالت، در ظلمتکده دورانِ منصور، به خونِ دل نشست.

 

شهادت امام صادق (ع)، مرد آسمانی مدینه، چشمه جود و سخاوت، کوه حلم و بردباری، تجسم اخلاص و صبر و دریای عمیق علوم لدنی بر پیروان آن حضرت تسلیت باد!

 

«مدینه» همچنان مظلوم است و … «بقیع» مظلوم¬تر! رنج¬نامه نانوشته شیعه، بر خاک و سنگ مزار صادق آل‌پیامبر ، گویاتر از هر زمان به شِکْوه و شهادت ایستاده است.

 

 

سبز آمدى، سرخ رفتى، حال آنکه سپید سپید زیستى و صداقت، تنها واژه‏اى است که برازنده نام توست. تو از زلالى آینه، هر آینه فراترى. در تو کرامت باران موج مى‏زند. با تلاوت قرآن هم آغوشى و دست‏هایت، مونس آسمان مدینه ‏اند.

 

 

۶۵سال، عاشقانه زیستى و ۳۴ سال را صادقانه امامت کردى تا پر پر دانه‏هاى نجابتت به انگور زهرآلود منصور آغشته شد.

 

 

اى ششمین ستاره تابناک امامت و ولایت، صادق آل محمد (صلى الله علیه و آله و سلّم)! نامت را با افتخار به دل‏هاى غریبمان مى‏سپاریم تا یادت آرام بخش سینه‏هاى بى‏تابمان باشد.

 

 

سرمایه امروز بقیع، اشک است و اشک. مدینه، جهان را از شیون اکنون خود پر کرده است. امروز بقیع در لباس سوگ، چکیده اشک‏های غربت شیعیان است و دانش، بحارالانوار اشکی است که به تمامی برگ‏های زرین احادیث، تسلیت می‏گوید.

در سوگ مولایی که عظمت نامش، آسمان را به تواضع وامی‌‏دارد!

چگونه به این اشک‏‌های‌ ناقابل بسنده کنم، که وسعت مصیبتت، فراتر از ادراک خاکی ما ناسوتیان است!

 

سلام من به بقیع و به تربت صادق

سلام من به مدینه به غربت صادق

سلام من به مدینه به آستان بقیع

سلام من به بقیع و کبوتران بقیع

سلام من به مزار معطر صادق

که مثل ماه درخشد به آسمان بقیع

 

 

امام صادق علیه‎السلام می‎فرماید:

دوستان خدا آنانند که هنگامی که مشاهده کنند، مردم حرام‎های‌ خدا را حلال می‎شمارند، مانند پلنگ زخم خورده غضبناک شوند.

شهادت مظلومانه قرآن ناطق، امام صادق علیه‎السلام بر شما تسلیت باد!

 

فضاى شهر مدینه به یاد او تار است

هنوز سینه ان پیر عشق خون‌بار است

هنوز تلخى کامش به حسرت شهدى است

هنوز چشم دلش به رسیدن مهدى است

 

الا ای لاله‎ معطر، عزیز آل پیغمبر

که بهر دین و قرآنت چنین گردیده‎ای پرپر

شده زین غم، گل خاتم، مدینه غرق در ماتم

دوصد لعنت به ان‌ کس باد که مسمومت نمود از زهر…!

جان عاشقان و شیفتگان تو، در آتشی از ماتم می‏‌سوزد

و شراره‏‌اش دنیا را می‏‌سوزاند…

هق‏ هق گریه، رخصت تسلیت‏‌گویی نمی‏‌دهد

و طاقت شانه‌ها را می‏‌گیرد.

غم جانکاه تو را بر دل مجروح عاشقان تسلیت می‏‌گوییم…!

 

 

زین ماتمی که چشم ملایک ز خون، تر است

گویا عزای صادق آل پیمبر است

یا رب چه روی داده، کزین سوگ جانگداز

خلقی پریش خاطر و، دل‌ها پرآذر است

شهادت مظلومانه امام صادق «ع» تسلیت باد!

 

 

استاد درس قرآن، فقه و اصول و ایمان

شیعه به پای درسش نشسته جون گرفته

ز رفتنش جهانی غرق عزا و زاری

اشک چش ملائک رو به فزون گرفته

شهادت امام صادق «ع» تسلیت باد!

 

صادق که اساس دین از او شد معمور

بودند ملایک پی امرش مامور

آخر ز جفا، ناصر احکام خدا

مسموم شد از ظلم و جفای منصور

شهادت مظلومانه قرآن ناطق، امام صادق-ع بر شما تسلیت باد!

دل او را دل شب آزردند

از در و بام هجومش بردند

ریسمان چونکه به دستش بستند

غنچه‌هایش به حرم پژمردند

شهادت مظلومانه امام صادق تسلیت باد!

مثل همیشه شهر مدینه عزا گرفت

از دود آه حضرت صادق فضا گرفت

هفت آسمان برای غمش گریه می‌کنند

از غصه‌اش دل پر درد خدا گرفت

دین از تو پدیدار شده حضرت صادق

شیعه ز تو بیدار شده حضرت صادق

از مکتب تو جن و ملک علم گرفتند

انسان ز تو دیندار شده حضرت صادق

شهادت امام جعفر صادق «ع» تسلیت باد!

 

بار دیگر ظالمانه، خیل جلادان شبانه

با دو دست بسته بردند یک غریبی را ز خانه

بار دیگر دست گلچین در مدینه آتش افروخت

بار دیگر آشیانی در میان شعله‌ها سوخت

داغ یک دسته شقایق، بر دل خونین صادق

بار دیگر شد شکسته حرمت قرآن ناطق

شهادت امام جعفر صادق «ع» تسلیت باد!

 

با آنکه خاک پاک مدینه دیار توست

ویرانه بقیع دل ما مزار توست

تا روز محشر سینه ما داغدار توست

هر شیعه شکسته دلی اشکبار توست

شهادت امام صادق «ع» تسلیت باد!

 

 

آقا تو را چون حیدر کرار بردند
در پیش چشم بچه های زار بردند
تو آنهمه شاگرد داری پس کجایند!
آقا چه شد آنشب تو را بی یار بردند؟

 

 

دلم هواى بقیع دارد و غم صادق
عزا گرفته دل من ز ماتم صادق
دوباره بیرق مشکى به دست دل گیرم
زنم به سینه که آمد محرم صادق

 

 

شیعیان رهبر ما را کشتند
صادق آل عبا را کشتند
نور چشم علی و فاطمه را
وارث کربوبلا را کشتند

 

زین ماتمی که چشم ملایک ز خون، ترست
گویا عزای صادق آل پیمبرست
یا رب چه روی داده، کزین سوگ جانگداز
خلقی پریش دلیل و، دلها پر آذرست

 

 

رنج این روضه مرا سوزانده
که لعینی دل تو لرزانده
منزل ای را که ملک در ان هست
دشمنت با شرری سوزانده

 

برات بمیرم ؛ امام صادق ؛ نداری حتی ؛ یه زائر امشب
غریبی آقا ؛ حرم نداری ؛ ز غصه جونم ؛ رسیده برلب
چرا نگهبان بقیع نامحربونه
نمی‌زاره که زائری روضه بخونه

 

 

رنج این روضه مرا سوزانده
که لعینی دل تو لرزانده
منزل ای را که ملک در ان هست
دشمنت با شرری سوزانده

 

 

آمد زمان غربت هر دل عاشق
شد کشته از زهر جفا حضرت صادق
تسلیت یا زهرا ؛ واویلا واویلا

 

 

غمزده شد دل هر عاشق ؛ در عزای امام ِ صادق
واویلا واویلا واویلا
جان عالم ز غم بر لب شد ؛ عزای رئیس مذهب شد
دهم با سوز سلامش ؛ دین شده زنده از کلامش

 

شب غریب عالم شب دلای عاشق
همه ی عزا می گیرن برا امام صادق
چشما گریونه قلبا محزونه
آه و واویلا چرا قبرت ویرونه