مگوایر و دیگران میگویند مأموران اداره ضدجاسوسی اطلاعات عراق در ابتدا رابطهای سیا در سازمان نوپای “سرویس اطلاعات ملی” عراق را هدف گرفتند. این سرویس سال ۲۰۰۴ توسط خود سیا راهاندازی شده بود. اولین رئیس این سرویس یکی از مهرههای قدیمی سیا به نام ژنرال “محمد شهوانی“ بود، یک سنی عراقی که علیه صدام حسین دیکتاتور سابق این کشور عملیات انجام داده بود. سازمان اطلاعات عراق بلافاصله پس از تشکیل، مورد هجوم وزارت کشور به رهبری نوری المالکی نخستوزیر شیعه کشور قرار گرفت.مگوایر به هفتهنامه آمریکایی نیوزویک میگوید: “همه افرادی را که به آنها مظنون بودند اخراج کردند، که در واقع همه افرادی بودند که ما به خدمت گرفته بودیم. همچنین اوضاع را بر محوریت تشیع و ایران مدیریت میکنند.” در سال ۲۰۰۷ شهوانی برکنار شد. “سپس عملیاتهای تکنولوژیکی خود را علیه سیا به صورت جدی آغاز کردند. حدود دو سال پیش بود که واقعاً توانستند ما را به دردسر بیندازند.”به گفته مگوایر و یکی دیگر از افسران عملیاتی سابق سیا، عراقیها تجهیزات پیچیده نظارت بر تلفن همراه را احتمالاً از ایران به دست آوردند و کار ردیابی اپراتورهای سیا و شناسایی جاسوسهای سیا را آغاز کردند، به ویژه جاسوسانی که سیا درون دولت مالکی داشت. یکی دیگر از منابع سیا و متخصص عملیاتهای شبهنظامی که سه تور عملیاتی در عراق داشته است، میگوید: “آنقدرها علاقهای به مأمورین خود سازمان نداشتند، بلکه بیشتر به افرادی اهمیت میدادند که مأمورین سیا با آنها دیدار و گفتگو میکردند.” این متخصص سیا اگرچه مجاز به بحث درباره این موضوع نبود، اما قبول کرد که به شرط ناشناس ماندن با ما گفتگو کند، زیرا احساس میکرد مشاوران آمریکایی که تازه وارد عراق میشوند نیاز به هشدار جدی دارند.
این متخصص سیا درباره سرویسهای امنیتی عراق میگوید: “آنها بسیار مصمم هستند. بهترین تجهیزاتی را دارند که ایران در اختیار دارد.“ از جمله دستگاههای موسوم به “اشعه نیش” که میتواند بر روی تلفن همراه فرد قفل شود و همه اطلاعات آن را استخراج کند، از اطلاعات تماس گرفته تا عکس و موسیقی.
مگوایر توضیح میدهد: امروزه عوامل عراقی به راحتی میتوانند بفهمند اپراتورهای سیا با چه کسانی ملاقات میکنند. عوامل ما “خارج از منطقه سبز کار میکنند. همه کارهایی که انجام میدهند روی گوشی است و عراق و ایران میتوانند آن را ببینند.” توضیح این که: منطقه سبز، منطقهای امنیتی درون بغداد است که سفارت آمریکا در آن قرار دارد.این شکایت مشترک اعضای قدیمی سیا است که میگویند اپراتورهای جدید به استانداردهای گذشته پایبند نیستند. اما مگوایر از این به تنگ آمده که حتی مسئولین جاسوسهای سیا هم که در اصطلاح جاسوسی“افسران پرونده” نامیده میشوند، به راحتی برای عراقیها قابل شناسایی هستند. “من نمیتوانم بگویم چند بار طی سالهای اخیر در اطراف شهر گشت میزدهام و کاروان خودرویی سیا را دیدهام. یک خودروی پیشرو، یک خودروی وسط که افسر پرونده در آن نشسته است، و یک خودروی دنبالهرو. افسر پرونده روی صندلی جلو کنار راننده نشسته است و پای خود را بر روی داشبورد گذاشته و مشغول خواندن روزنامه است. این را نمیتوان یک کاروان سری نامید. شرمآور است.”
مگوایر میگوید: برای افزایش امنیت، اپراتورهای بیشتری از سیا باید در شهر مخفی شوند. “سال ۲۰۰۴ که وضعیت رو به وخامت گذاشت، ما عبور از خطوط امنیتی منطقه سبز خود را هم پایان دادیم. در اتاقهای ایمن خودمان خزیدیم و همراه با جاسوسهایمان گوشهنشین شدیم. در حالی که هیچ دلیلی برای این کار وجود ندارد. با فناوری امروز، دیگر نیازی نیست به سفارت مراجعه کنیم تا بتوانیم پیامهای طبقهبندیشده ارسال کنیم. آنها را از همه جا میتوانیم بفرستیم. عبور از خطوط امنیتی همیشه خطرناکترین کار است، از هر دو بعد ایمنی و اطلاعاتی. پس اگر مدام به منطقه سبز رفت و آمد نکنید، برای همه مردم هم جلب توجه نمیکنید.”
آمریکا و عراق هنوز هم این داستان را باور دارند که با هم متحد هستند. به گفته پنتاگون، ۹۰ مشاور نظامی آمریکایی قرار است یکی از دو مرکز اطلاعات مشترکی را تأسیس کنند که در آنها پرسنل آمریکا و عراق اطلاعات به اشتراک خواهند گذاشت. متخصص عملیاتهای شبهنظامی سازمان سیا میگوید: “این مأمورین جدید بهتر است مراقب باشند. عراقیها همه حواسشان را به آنها خواهند داد.”
بازدیدها: 223