حجتالاسلام محمود ابوالقاسمی با اشاره به کلام امام جواد (علیه السلام) در پاسخ به سوال یکی از اصحاب که عرض کرد چگونه میشود ثواب زیارت پدر شما از ثواب زیارت امام حسین (علیه السلام) بیشتر باشد، گفت: امام جواد (علیه السلام) با پاسخشان، افضل بودن زیارت پدرشان را بر زیارت امام حسین (علیه السلام) بیان کردند و فرمودند: امام حسین (علیه السلام) را همه زیارت میکنند؛ اما پدرم را فقط خواص از شیعه (شیعیان 12 امامی) زیارت میکنند.
وی افزود: در اینجا این سوال مطرح میشود که چرا امام جواد (علیه السلام) این سخن را بیان کردند و اصلاً منظورشان از «شیعیان خاص» چه کسانی بوده است؟ برای پاسخ به این سوال باید به مسئلۀ مهمی اشاره کنیم و آن این است که عدهای در طول تاریخ خود را شیعه نامیدند، در حالیکه از مسیر تفکر شیعی منحرف شدند، با بررسیها و مطالعات صورت گرفته اینگونه به نظر میرسد که این اتفاق ناگوار نخستینبار بعد از شهادت امام حسین (علیه السلام) رخ داد و تا زمان امام کاظم (علیه السلام) نیز رگههایی از آن وجود داشت.
حجتالاسلام ابوالقاسمی اظهار داشت: برای تبیین بیشتر این معنا میتوان به روایاتی از رسولالله(صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره کرد، رسولالله(صلی الله علیه و آله و سلم) مکرر فرمودند: من 12 فرزند دارم که همگی آنان امامند و تفاوتشان با من در این است که آنان نبی نیستند، اما تمام آنچه که درباره من گفته شده است، درباره تمام فرزندانم نیز صادق است، با تمام اینها، برخی شیعهنمایان (مدعیان تشیع) بین امامان تفکیک قائل میشدند که این به معنای تحریف کلام نبی و تخطی از سیرۀ رسولالله (صلی الله علیه و آله و سلم) است، طوریکه در طول تاریخ به افرادی بر میخوریم که به مدعیان شیعۀ سه امامی، چهار امامی، هفت امامی و … شهرت یافتند.
وی افزود: در میان مدعیان تشیع، عدهای هستند که میدرخشند و به دستورات رسولالله (صلی الله علیه و آله و سلم) پایبند ماندند و آنها همان شیعیان 12 امامیاند که به آنان «اثنی عشری» میگویند. اینان که در تاریخ خوش درخشیدند، معتقدند هر کسی هر یک از ائمه (علیه السلام) را نپذیرد، به معنای عدم پذیرش نبوت رسولالله (صلی الله علیه و آله و سلم) است.
حجتالاسلام ابوالقاسمی خاطرنشان کرد: یکی از مهمترین دلایلی که میتوان به عنوان عامل انحراف مدعیان تشیع در طول تاریخ در نظر گرفت «پیروی از هوای نفس» آنان است که موجب ناهماهنگی و عدم همراهی آنان با امام (علیه السلام) شد. به عنوان مثال، در زمان امام رضا (علیه السلام) آخرین نمونۀ انحراف مدعیان تشیع از سوی «واقفیه» صورت گرفت، طوریکه آنان تولد دیرهنگام امام جواد (علیه السلام) را واسطهای برای مطامع نفسانی خود قرار دادند و گوش شنوایی نسبت به کلام امام رضا (علیه السلام) نداشتند.
وی با بیان این مطلب که از زمان امام رضا (علیه السلام) دیگر چنین انحرافی وجود نداشت، یادآور شد: کسی که امام رضا (علیه السلام) را قبول کرد، تا امام دوازدهم را پذیرفته است و این چنین شیعیان هشت امامی، شیعیان 12 امامی شدند. این امر در پرتو نور امام رضا (علیه السلام) رخ داد که برخی شمسالشموس بودن امام (علیه السلام) را حاکی از این موضوع میدانند.
حجت الاسلام ابوالقاسمی افزود: اگر وجود مقدس تمام حضرات معصومین (علیه السلام) را شمس بدانیم، شمسالشموس، خورشیدی است که نور آن، ولایت و جایگاه معصومین (علیه السلام) را تبیین میکند و روشنایی میبخشد و خورشیدهای دیگر با این خورشید تجلی پیدا میکنند، به عبارت دیگر، امامرضا (علیه السلام) به عنوان شمسالشموس حضرات معصومین(علیه السلام) نورافشانی کردند و از زمان ایشان به بعد، شیعیان میزانی از درک، فهم و معرفت نسبت به امام زمان خود را به دست آوردند و حداقلش این بود که امام خود را پذیرفتند و همین صرف پذیرش به عنوان قدم نخست بسیار حائز اهمیت است، چرا که شیعه از معضل عدم پذیرش امام در زمان امامرضا(علیه السلام) نجات یافت.
بازدیدها: 0