در متن بسیاری از زیارتنامهها به وارث بودن امام حسین(علیه السلام) نسبت به انبیا اشاره شده است. از جمله در زیارت وارثی که با آداب خاصّ و فضیلت بسیار از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است.[۱]
وراثت امام حسین(علیه السلام) از انبیا و اوصیا، براى آن است که خطّ جهاد در راه حق و مبارزه با باطل و ستم و طاغوت، سرلوحه دعوت همه انبیاى الهى بوده است و «کربلا» تجلّى این خط ممتد درگیرى حق و باطل است. عاشورا، حضور مجدّد آدم و نوح و ابراهیم و موسى و عیسى(علیه السلام) در قلّه فریادگرى و هدایت است. اینکه امام حسین را وارث آدم(علیه السلام) میخوانیم و زیارت «وارث» را با سلام بر آن پیامبران الهى آغاز میکنیم براى همین است؛ یعنى نقطه اتّصال همه حرکتهاى الهى و انقلابهاى خدایى، به صورت تجسّم دوباره آدم و نوح و ابراهیم و اسماعیل و موسى و عیسى و محمّد و على و فاطمه و امام حسن(علیه السلام) در لحظههاى خورشیدى عاشورا و واقعیّت سرشار کربلا.[۲]
در روایت مربوط به زیارت وارث؛ نام این زیارت، زیارت وارث نیست، بلکه در ضمن یکی از زیارتهایی است که برای امام حسین(علیه السلام) نقل شده است و نام وارث به جهت محتوای آن است. حتی در هیچ روایتی زیارتی با نام «زیارت وارث» که از سوی امام معصوم(علیه السلام) نامگذاری شده باشد، نداریم. و این نام از سوی علمایی مانند شیخ عباس قمی گذاشته شده است.
از اینرو؛ هر چند در این زیارت متداول، وراثت امام حسین(علیه السلام) نسبت به امام حسن مجتبی(علیه السلام) بیان نشده، اما در ادعیه و زیارات دیگر، از حضرت امام حسین(علیه السلام) به عنوان وارث امام حسن یاد شده است؛ مانند اینکه در زیارتی میخوانیم: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الزَّکِی».[۳] بر این اساس، فقدان آن در زیارت متداول به معنای نفی چنین وراثتی نیست و به عبارتی، «اثبات شیء نفی ماعدا» نمیکند.
منبع: اسلام کوئست
بازدیدها: 171