چهل دلیل محکم روایی/ چرا و چگونه برای کشته کربلا عزاداری کنیم؟

خانه / مطالب و رویدادها / چهل دلیل محکم روایی/ چرا و چگونه برای کشته کربلا عزاداری کنیم؟

azadari

چهل دلیل محکم روایی/

چرا و چگونه برای کشته کربلا عزاداری کنیم؟

چهل دلیل مستند و در عین حال زیبای روایی که عزاداری بر سیدالشهدا را لازم و برپایی تکایا و شور حسینی را عمومی می دانند.

 چهل دلیل مستند و در عین حال زیبای روایی که عزاداری بر سیدالشهدا را لازم و برپایی تکایا و شور حسینی را عمومی می دانند.

آتش عشقِ حسینى

قالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله علیه و آله :اِنَ لِقَتلِ الحُسَینِ علیه السلام حَرارَةً فى قُلُوبِ المُؤ منینَ لا تَبرَدُ اَبَداً.

ترجمه : پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود.

جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556

 

عاشورا، روز غم

قال الرضا علیه السلام :مَن کانَ یَومُ عاشورا یَومَ مُصیبَتِهِ وَ حُزنِهِ وَ بُکائِهِ جَعَلَ اللهُ عَزوَجَل یَومَ القیامَةِ یَومَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ.

ترجمه : امام رضا علیه السلام فرمود:هر کس که عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه اش باشد، خداوند روز قیامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى دهد.

بحارالانوار، ج 44، ص 284

 

 محرم ، ماه سوگوارى

قال الرضا علیه السلام : انَ اَبى اِذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَمِ لا یُرى ضاحِکاً وَ کانَتِ الکِاَبَةُ تَغلِبُ عَلَیهِ حَتى یَمضِىَ مِنهُ عَشرَةُ اَیامٍ، فَاِذا کانَ الیَومُ العاشِرُ کانَ ذلِکَ الیَومُ یَومَ مُصیبَتِهِ وَ حُزنِهِ وَ بُکائِهِ

ترجمه : امام رضا علیه السلام فرمود:هرگاه ماه محرم فرا مى رسید، پدرم (موسى بن جعفرعلیه السلام ) دیگر خندان دیده نمى شد و

غم و افسردگى بر او غلبه مى یافت تا آن که ده روز از محرم مى گذشت ، روز دهم محرم که مى شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود.

امالى صدوق ، ص 111

 

دیده هاى خندان

قالَ رسولُ الله صلى الله علیه و آله : یا فاطِمَةُ! کُلُ عَینٍ باکِیَهٌ یَومَ القیامَةِ اِلا عَینٌ بَکَت عَلى مُصابِ الحُسَینِ فَاِنِها ضاحِکَةٌ مُستَبشِرَةٌ

بِنَعیمِ الجَنةِ.

ترجمه :پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: فاطمه جان !روز قیامت هر چشمى گریان است ؛ مگر چشمى که در مصیبت و عزاى حسین

گریسته باشد، که آن چشم در قیامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود.

بحارالانوار، ج 44، ص 293

 

سالگرد سوگ حسین علیه السلام

عَنِ الصادق علیه السلام :نیحَ عَلَى الحُسَینِ بنِ عَلی سَنَةً فى کُلِ یَومٍ وَ لَیلَةٍ وَ ثلاثَ سِنینَ مِنَ الیَومِ الَذى اُصیبَ فیهِ.

ترجمه :حضرت صادق علیه السلام فرمود:یک سال تمام ، هر شب و روز بر حسین بن على علیه السلام نوحه خوانى شد و سه سال ، در

روز شهادتش سوگوارى برپا گشت .

بحارالانوار، ج 79، ص 102

 

بودجه عزادارى

قالَ الصادق علیه السلام : قالَ لى اَبى : یا جَعفَرُ! اَوقِف لى مِن مالى کَذا وکذا النوادِبَ تَندُبُنى عَشرَ سِنینَ بِمنى اَیامَ مِنى .

ترجمه :امام صادق علیه السلام مى فرماید:پدرم امام باقر علیه السلام به من فرمود: اى جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه خوانان کن که به مدت ده سال در (منا) در ایام حج، بر من نوحه خوانى و سوگوارى کنند.

بحارالانوار، ج 46، ص 220

 

 نوحه خوانى سنتى

عَن اَبى هارونَ المکفوفِ قال : دَخَلتُ عَلى ابى عَبدِالله علیه السلام فَقالَ لى : اَنشِدنى ، فَاءَنشَدتُهُ فَقالَ: لا، کَما تُنشِدوُنَ وَ کَما تَرثیهِ عِندَ قَبرِه

ابو هارون مکفوف مى گوید: خدمت حضرت صادق علیه السلام رسیدم . امام به من فرمود: (برایم شعر بخوان ). پس برایش اشعارى خواندم . فرمود: اینطور نه ، همان طور که (براى خودتان ) شعرخوانى مى کنید و همانگونه که نزد قبر حضرت سیدالشهدا مرثیه مى خوانى .

بحارالانوار، ج 44، ص 287

 

پاداش شعر گفتن براى حسین علیه السلام

قال الصادق علیه السلام : ما مِن اَحَدٍ قالَ فى الحُسَینِ شِعراً فَبَکى وَ اَبکى بِهِ اِلا اَوجَبَ اللهُ لَهُ الجَنةً وَ غَفَرَ لَهُ.

ترجمه : امام صادق علیه السلام به جعفربن عفان فرمود: هیچ کس نیست که درباره حسین علیه السلام شعرى بسراید و بگرید و با آن بگریاند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب مى کند و او را مى آمرزد.

رجال شیخ طوسى ، ص 289

 

سرودن براى اهل بیت علیهم السلام

قال الصادق علیه السلام : مَن قالَ فینا بَیتَ شِعرٍ بَنَى اللهُ لَهُ بَیتاً فىِ الجَنَةِ.

ترجمه : امام صادق علیه السلام فرمود: هرکس در راه ما و براى ما یک بیت شعر بسراید، خداوند براى او خانه اى در بهشت ، بنا مى کند.

وسائل الشیعه ، ج 10، ص 467

 

اصحاب مدح و مرثیه

قال الصادق علیه السلام : اَلحَمدُ لِلهِ الَذى جَعَلَ فىِ الناسِ مَن یَفِدُ اِلَینا وَ یَمدَحُنا وَ یَرثى لَنا.

ترجمه : امام صادق علیه السلام فرمود: خدا را سپاس که در میان مردم ، کسانى را قرار داد که به سوى ما مى آیند و بر ما وارد مى شوند و ما را مدح و مرثیه مى گویند.

وسائل الشیعه ، ج 10، ص 469

 

شعر خوانى در ایام عزا

قالَ الرضا علیه السلام : یا دِعبِلُ! اُحِبُ اَن تُنشِدَنى شِعراً فَاِنَ هذِهِ الا یامَ اَیامُ حُزنٍ کانت عَلَینا اَهلِ البَیتِعلیهم السلام .

ترجمه : امام رضا علیه السلام به دعبل (شاعر اهل بیت ) فرمود. اى دعبل ! دوست دارم که برایم شعرى بسرایى و بخوانى ، چرا که این روزها (ایام عاشورا) روز اندوه و غمى است که بر ما خاندان رفته است .

جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 567

 

 مرثیه ، نصرت اهل بیت علیهم السلام

عَن الرضا علیه السلام : یا دِعبِلُ! اِرثِ الحُسَینَعلیه السلام فَاَنتَ ناصِرُنا وَ مادِحُنا ما دُمتَ حَیاً فَلا تُقصِر عَن نَصرِنا مَا استَطَعتَ.

ترجمه :امام رضا علیه السلام فرمود:اى دعبل ! براى حسین بن على علیه السلام مرثیه بگو، تو تا زنده اى ، یاور و ستایشگر مایى ، پى تا مى توانى ، از یارى ما کوتاهى مکن .

جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 567

 

قال علىُ علیه السلام :

اِنَ اللهَ … اِختارَ لَنا شیعَةً یَنصُرُونَنا وَ یَفرَحُونَ بِفَرَحِنا وَ یَحزَنُونَ لِحُزنِنا.

ترجمه :على علیه السلام فرمود: خداوند براى ما، شیعیان و پیروانى برگزیده است که ما را یارى مى کنند، با خوشحالى ما خوشحال مى شوند و در اندوه و غم ما، محزون مى گردند.

غررالحکم ، ج 1، ص 235

 

کُشته اشک

قال الحسینُ علیه السلام : اَنا قَتیلُ العَبرَةِ لا یَذکُرُنى مؤ مِنٌ اِلا بَکى .

ترجمه : حسین بن على علیه السلام فرمود: من کُشته اشکم . هیچ مؤ منى مرا یاد نمى کند مگر آنکه (بخاطر مصیبتهایم ) گریه مى کند.

بحارالانوار، ج 44، ص 279

 

یک قطره اشک

قالَ الحسینُ علیه السلام : مَن دَمِعَت عَیناهُ فینا قَطرَةً بَوَاءهُ اللهُ عَزَوَجَل الجَنَةَ.

ترجمه : حسین بن على علیه السلام فرمود: چشمان هر کس که در مصیبتهاى ما قطره اى اشک بریزد، خداوند او را در بهشت جاى مى دهد.

احقاق الحق ، ج 5، ص 523

 

بهشت ، پاداش عزادارى

قال على بن الحسین السجاد علیه السلام : اَیُما مُؤ مِنٍ دَمِعَت عَیناهُ لِقَتلِ الحُسَینِ وَ مَن مَعَه حَتى یَسیلَ عَلى خَدَیهِ بَوَاءَهُ اللهُ فىِ الجَنَةِ غُرَفاً.

ترجمه : امام سجاد علیه السلام فرمود: هر مؤ منى که چشمانش براى کشته شدن حسین بن على علیه السلام و همراهانش اشکبار شود و اشک بر صورتش جارى گردد، خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد.

ینابیع الموده ، ص 429

 

به یاد فرزندان فاطمه علیها السلام

قالَ السجادُ علیه السلام : اِنى لَم اَذکُر مَصرَعَ بَنى فاطِمَةَ اِلا خَنَقَتنى لِذلِکَ عَبرَةٌ.

ترجمه : امام سجاد علیه السلام فرمود: من هرگز شهادتِ فرزندان فاطمه علیها السلام را به یاد نیاوردم ، مگر آنکه بخاطر آن ، چشمانم اشکبار گشت .

بحارالانوار، ج 46، ص 109

 

سوگوارى در خانه ها

قال الباقرُ علیه السلام : کیهِ وَ یَاءمُرُ مَن فى دارِهِ بِالبُکاءِ عَلَیهِ وَ یُقیمُ فى دارِهِ مُصیبَتَهُ بِاِظهارِ الجَزَعِ عَلَیهِ وَ یَتَلاقُونَ بِالبُکاءِ

بَعضُهُم بَعضاً فِى البُیُوتِ وَ لِیُعَزِ بَعضُهُم بَعضاً بِمُصابِ الحُسَینِ علیه السلام .

ترجمه : امام باقر علیه السلام نسبت به کسانى که در روز عاشورا نمى توانند به زیارت آن حضرت بروند، اینگونه دستور عزادارى دادند و فرمودند: علیه السلام ندبه و عزادارى و گریه کند و به اهل خانه خود دستور دهد که بر او بگریند و در خانه اش با اظهار گریه و ناله بر حسین علیه السلام ، مراسم عزادارى برپا کند و یکدیگر را با گریه و تعزیت و تسلیت گویى در سوگ حسین علیه السلام در خانه هایشان ملاقات کنند.

کامل الزیارات ، ص 175

 

اشک على علیه السلام در سوگ شهداى کربلا

قالَ الباقر علیه السلام : بَلا فى اِثنَینِ مِن اَصحابِهِ قالَ: فَلما مَرَبِها تَرَقرَقَت عَیناهُ لِلبُکاءِ ثُمَ قالَ: هذا مَناخُ رِکابِهِم وَ هذا مُلقى رِحالِهِم وَهیهُنا تُهراقُ دِماؤُهُم، طوبى لَکِ مِن تُربَةٍ عَلَیکِ تُهراقُ دِماءُ الا حِبَةِ.

ترجمه :امام باقر علیه السلام فرمود: امیرالمؤ منین علیه السلام با دو تن از یارانش از (کربلا) گذر کردند، حضرت ، هنگام عبور از آنجا، چشمهایش اشک آلود شد، سپس فرمود: اینجا مرکبهایشان بر زمین مى خوابد، اینجا محل بارافکندنشان است و اینجا خونهایشان ریخته مى شود، خوشا به حال تو اى خاکى که خون دوستان برروى تو ریخته مى شود!

بحارالانوار، ج 44، ص 258

 

اشک ، حجاب دوزخ

قال الباقر علیه السلام : ما مِن رَجُلٍ ذکَرَنا اَو ذُکِرنا عِندَهُ یَخرُجُ مِن عَینَیهِ ماءٌ ولَو مِثلَ جَناحِ البَعوضَةِ اِلا بَنَى اللهُ لَهُ بَیتاً فى الجَنَةِ وَ جَعَلَ ذلِکَ الدَمعَ حِجاباً بَینَهُ وَ بَینَ النارِ.

ترجمه : امام باقر علیه السلام پس از شنیدن سروده هاى (کمیت ) درباره اهل بیت ، گریست و سپس فرمود: هیچ کس نیست که ما را یاد کند، یا نزد او از ما یاد شود و از چشمانش هر چند به اندازه بال پشه اى اشک آید، مگر آنکه خداوند برایش در بهشت ، خانه اى بنا کند و آن اشک را حجاب میان او و آتش دوزخ قرار دهد.

الغدیر، ج 2، ص 202

 

بیست سال گریه

قالَ الصادقُ علیه السلام : بَکى عَلىُ بنُ الحُسَینِ علیه السلام عِشرینَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَینَ یَدَیهِ طَعامٌ اِلابَکى .

ترجمه : امام صادق علیه السلام فرمود: امام زین العابدین علیه السلام بیست ساله (به یاد عاشورا) گریست و هرگز طعامى پیش روى او

نمى گذاشتند مگر اینکه گریه مى کرد.

بحارالانوار، ج 46، ص 108

 

ادب سوگوارى

قالَ الصادقُ علیه السلام :

لَما ماتَ اِبراهیمُ بنُ رَسُولِاللهِ صلى الله علیه و آله حَمَلَت عَینُ رَسُولِاللهِ بِالدُمُوعِ ثُمَ قالَ النبىُ صلى الله علیه و آله : تَدمَعُ العَینُ وَ یَحزَنُ القَلبُ وَ لا نَقُولُ ما یُسخِطُ الرَبَ وَ اِنا بِکَ یا اِبراهیمُ لَمَحزُونُونَ.

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود:

چون ابراهیم – پسر رسول خدا – از دنیا رفت ، چشم پیامبر پر از اشک شد. سپس پیامبر فرمود:

چشم ، اشکبار مى شود و دل غمگین مى گردد، ولى چیزى نمى گوییم که خدا را به خشم آورد،

و ما در سوگ تو – اى ابراهیم – اندوهناکیم .

بحارالانوار، ج 22، ص 157

 

چشم‌هاى اشکبار

قالَ الصادقُ علیه السلام :

مَن ذُکِرنا عِندَهُ فَفاضَت عَیناهُ حَرَمَ اللهُ وَجهَهُ عَلَى النارِ.

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود:

نزد هر کس که از ما (و مظلومیت ما) یاد شود و چشمانش پر از اشک گردد، خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام مى کند.

بحارالانوار، ج 44، ص 285

احیاء خط اهل بیت علیهم السلام

قال الصادق علیه السلام :

تَزاوَرُوا وَ تَلاقُوا وَ تَذاکَرُوا و اَحیُوا اَمرَنا.

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود:

به زیارت و دیدار یکدیگر بروید، با هم به سخن و مذاکره بنشینید و امر ما را (:کنایه از حکومت و رهبرى ) زنده کنید.

بحارالانوار، ج 71، ص 352

 

مجالس حسینى

قال الصادق علیه السلام لِلفُضَیل :

تَجلِسُونَ وَ تُحَدِثُونَ؟ فَقالَ: نَعَم، قالَ: اِنَ تِلکَ المَجالِسَ اُحِبُها فاءَحیُوا اَمرَنا، فَرَحِمَ اللهُ مَن اَحیى اَمرَنا.

ترجمه :

امام صادق علیه السلام از (فُضیل ) پرسید:

آیا (دور هم ) مى نشینید و حدیث و سخن مى گویید؟

گفت : آرى

فرمود: اینگونه مجالس را دوست دارم ، پس امرِ (امامت ) ما را زنده بدارید. خداى رحمت کند

کسى را که امر و راه ما را احیا کند.

وسائل الشیعه ، ج 10، ص 392

 

اشکهاى ارزشمند

قال الصادق علیه السلام :

رَحِمَ اللهُ دَمعَتَکَ، اَما اِنَکَ مِنَ الَذینَ یُعَدُوَنَ مِن اَهلِ الجَزَعِ لَنا وَالَذینَ یَفرَحُونَ لِفَرَحِنا و یَحزَنُونَ لِحُزنِنا، اَما اِنکَ سَتَرى عِندَ مَوتِکَ حُضُورَ آبائى لَکَ… .

ترجمه :

امام صادق علیه السلام ، به (مسمع ) که از سوگواران و گریه کنندگان بر عزاى حسینى بود، فرمود:

خداى ، اشک تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش ، تو از آنانى که از دلسوختگان ما به شمار مى آیند، و از آنانى که با شادى ما شاد مى شوند و با اندوه ما غمگین مى گردند.

آگاه باش ! تو هنگام مرگ ، شاهد حضور پدرانم بر بالین خویش خواهى بود.

وسائل الشیعه ، ج 10، ص 397

 

دلهاى سوخته

قال الصادق علیه السلام :

اَللهم … وَ ارحَم تِلکَ الاَعیُنَ الَتى جَرَت دُمُوعُها رَحمَةً لَنا وَ ارحَم تِلکَ القُلُوبَ الَتى جَزَعَت وَ احتَرَقَت لَنا وَ ارحَمِ الصَرخَةَ التى کانَت لَنا.

ترجمه :امام صادق علیه السلام بر سجاده خود نشسته و بر زائران و سوگواران اهل بیت ، چنین دعا مى کرد و مى فرمود:

خدایا … آن دیدگان را که اشکهایش در راه ترحم و عاطفه بر ما جارى شده و دلهایى را که بخاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فریادها و ناله هایى را که در راه ما بوده است ، مورد رحمت قرار بده.

بحارالانوار، ج 98، ص 8

 

گریه برمظلومیت شیعه

قالَ الصادقُ علیه السلام :

مَن دَمِعَت عَینُهُ فینَا دَمعَةً لِدَمٍ سُفِکَ لَنا اَو حَقٍ لَنا نُقِصناهُ اَو عِرضٍ اُنتُهِکَ لَنا اَولاَِحَدٍ مِن شیعَتِنا بَوَاءهُ اللهُ تَعالى بِها فِى الجَنَةِ حُقُباً.

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود:

هر کس که چشمش در راه ما گریان شود، بخاطر خونى که از ما ریخته شده است ، یا حقى که از ما گرفته اند، یا آبرویى که از ما یا یکى از شیعیان ما برده و هتک حرمت کرده اند، خداى متعال

به همین سبب ، او را در بهشت جاودان ، براى ابد جاى مى دهد.

امالى شیخ مفید، ص 175

 

ثواب بى حساب

قالَ الصادقُ علیه السلام :

لِکُل شَیئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمعَةٌ فینا.

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: هر چیزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشکى که براى ما ریخته شود (که چیزى با آن برابرى نمى کند

و مزد بى اندازه دارد)

جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 548

 

کوثر و اشک

قالَ الصادقُ علیه السلام :ما مِن عَینٍ بَکَت لَنا اِلا نُعِمَت بَالنَظَرِ اِلَى الکَوثَرِ وَ سُقِیَت مِنهُ.

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ چشمى نیست که براى ما بگرید، مگر اینکه برخوردار از نعمتِ نگاه به (کوثر) مى شود و از آن

سیرابش مى کنند.

جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 554

 

گریه آسمان

عَنِ الصادقُ علیه السلام :

یا زُرارَةُ! اِنَ السَماءَ بَکَت عَلَى الحُسَینِ اَربَعینَ صَباحاً.

ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود: اى زراره ! آسمان چهل روز، در سوگ حسین بن على علیه السلام گریه کرد.

جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 552

 

گریه و اندوه مطلوب

قالَ الصادقُ علیه السلام :

کُلُ الجَزَعِ وَ البُکاءِ مَکرُوهٌ سِوَى الجَزَعُ وَ البُکاءُ عَلَى الحُسَینِ علیه السلام

امام صادق علیه السلام فرمود:

هر نالیدن و گریه اى مکروه است ، مگر ناله و گریه بر حسین علیه السلام .

بحارالانوار، ج 45، ص 313

 

پیامبر صلى الله علیه و آله و گریه بر شهید

قالَ الصادقُ علیه السلام :

اِنَ النَبىَ لَما جائَتهُ وَفاةُ جَعفَرِ بنِ اَبى طالبٍ وَ زَیدِ بنِ حارِثَةَ کانَ اَذا دَخَلَ بَیتَهُ کَثُرَ بُکائُهُ عَلَیهِما جِداً وَ یَقولُ: کانا یُحَدِثانى وَ یُؤ انِسانى فَذَهَبا جَمیعاً.

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: وقتى خبر شهادت جعفر بن ابى طالب و زید بن حارثه به پیامبر خدا رسید، از آن پس هرگاه وارد خانه مى شد، بر آن دو شهید بشدت مى گریست و مى فرمود: آن دو شهید، با من هم سخن و همدم و انیس بودند، و هر دو رفتند! …

من لایحضره الفقیه ، ج 1، ص 177

 

نَفَسهاى تسبیح

قالَ الصادقُ علیه السلام :

نَفَسُ المَهمُومِ لِظُلمِنا تَسبیحٌ وَ هَمُهُ لَنا عِبادَةٌ وَ کِتمانُ سِرنا جِهادٌ فى سَبیلِ اللهِ. ثَمَ قالَ اَبُو عَبدِاللهِ علیه السلام :یَجِبُ اَن یُکتَبَ هذا الحَدیثُ بِالذَهَبِ.

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: نَفَس کسى که بخاطر مظلومیت ما اندوهگین شود، تسبیح است و اندوهش براى ما، عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست .

سپس امام صادق علیه السلام افزود: این حدیث را باید با طلا نوشت !

امالى شیخ مفید، ص 338

 

فرشتگان سوگوار

قالَ الصادقُ علیه السلام :

اَربَعَةُ الا فِ مَلَکٍ عِندَ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام شُعثٌ غُبرٌیَبکُونَهُ اِلى یَومِ القِیامَةِ.

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: چهار هزار فرشته نزد قبر سیدالشهدا علیه السلام ژولیده و غبارآلود، تا روز قیامت بر آن حضرت مى گریند.

کامل الزیارات ، ص 119

 

گریه بر حسین علیه السلام

قالَ الرضا علیه السلام :

یَا ابنَ شَبیبٍ! اِن کُنتَ باکِیاً لِشَئٍ فَابکِ لِلحُسَینِ بنِ عَلى بنِ اَبى طالبٍ علیه السلام فَاِنَهُ ذُبِحَ کَما یُذبَحُ الکَبشُ.

ترجمه :

امام رضا علیه السلام به (ریان بن شبیب ) فرمود: اى پسر شبیب ! اگر بر چیزى گریه مى کنى ، بر حسین بن على بن ابى طالب علیه السلام گریه کن، چرا که او را مانند گوسفند سر بریدند.

بحارالانوار، ج 44، ص 286

 

مجالسى به یاد اَئمه علیهم السلام

قالَ الرضا علیه السلام :

مَن جَلَسَ مَجلِساً یُحیى فیهِ اَمرُنا لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَمُوتُ القُلُوبُ.

ترجمه :

امام رضا علیه السلام فرمود: هر کس در مجلسى بنشیند که در آن ، امر (و خط و مرام ما) احیا مى شود، دلش در روزى که

دلها مى میرند، نمى میرد.

بحارالانوار، ج 44، ص 278

 

آثار گریستن بر حسین علیه السلام

قالَ الرضا علیه السلام : فَعَلى مِثلِ الحُسَینِ فَلیَبکِ الباکُونَ فَاِنَ البُکاءَ عَلَیهِ یَحُطُ الذُنُوبَ العِظامَ.

ترجمه : امام رضا علیه السلام فرمود: گریه کنندگان باید بر کسى همچون حسین علیه السلام گریه کنند، چرا که گریستن براى او، گناهان بزرگ را فرو مى ریزد.

بحارالانوار، ج 44، ص 284

 

اشگ و آمرزش گناه

قالَ الرضا علیه السلام : یَا بنَ شَبیبٍ! اِن بَکَیتَ عَلَى الحُسَینِ علیه السلام حَتى تَصیرَ دُمُوعُکَ عَلى خَدَیکَ غَفَرَ اللهُ لَکَ کُلَ ذَنبٍ اَذنَبتَهُ صَغیرا کانَ اَو کَبیراً قَلیلا کانَ اَو کثیراً.

ترجمه : امام رضا علیه السلام فرمود: اى پسر شبیب ! اگر بر حسین علیه السلام آن قدر گریه کنى که اشگهایت بر چهره ات جارى شود، خداوند همه گناهانت را که مرتکب شده اى مى آمرزد؛ کوچک باشد یا بزرگ ، کم باشد یا زیاد.

امالى صدوق ، ص 112

 

همدلى با عترت

قالَ الرضا علیه السلام : اِن سَرَکَ اَن تَکُونَ مَعَنا فىِ الدَرَجاتِ العُلى مِنَ الجِنانِ فَاحزَن لِحُزنِنا وَ افرَح لِفَرَحِنا.

ترجمه : امام رضا علیه السلام به ریان بن شبیب فرمود: اگر تو را خوشحال مى کند که در درجات والاى بهشت با ما باشى ، پس در اندوه ما غمگین باش و در شادى ما خوشحال باش .

جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 549

Views: 73

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *