کارفرهنگی به سبک قرائتی – بخش اول

بسم الله الرحمن الرحیم

اول اینکه کارتان برای خدا باشد. امری که در روز مبعث بر پیامبر ^{صلی الله علیه و آله و سلم} نازل شد چه بود؟ « اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ». در حال حاضر این « بِاسْمِ رَبِّ » ؛ در دنیا حاکم نیست. اقراء هست. افراد باسوادند ولی سوادشان مفید نیست. در واقع سواد در راه خدا نیست. اگر سوزن باشد ولی نخ نباشد، دوختنی وجود ندارد. ( چیزی دوخته نمی شود )  « اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ  » مفید است وگرنه « اقْرَأْ » بدون اسم «ربّ» هواپیمایی می سازد برای بمب افکنی در یمن. شما هر کاری که بخواهید بکنید و در هر سِمتی که باشید اگر « بِاسْمِ رَبِّ» نداشته باشید؛ کلاه سرتان رفته است. مرحوم مطهری قبل از انقلاب در کاشان بودند و بنده برای مناسبتی خدمت ایشان رسیدم. گفتند: یک دعایی مخصوص ماه رجب هست: « خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَيْرِكَ  ». یعنی: باختند آنهایی که به صراطی غیر از راه تو رفتند. در تمام سِمت ها، اگر نیّت ها خدایی نباشد می بازیم. شما اگر بخواهید یک گوینده ی مشهوری در تلویزیون باشید نهایتاً مثل قرائتی می شوید. بنده گوینده ای هستم که برنامه ای بنام درس هایی از قرآن به مدت سی و چهار سال است که حتی یک هفته هم تعطیل نشده. نه تنها در ایران بلکه در کل دنیا هم چنین چیزی نیست. الان اگر من در همین جا سکته کنم بعد از سی و چهار سال در تلویزیون خبر مرگ من را می گویند و مردم هم ممکن است با شنیدن این خبر بگویند: اِ  . . . قرائتی مُرد.

اگر «بسم ربّ» نباشد، « خَابَ الْوَافِدُونَ » است. یعنی می بازیم. دنیا هیچ چیزی نیست. پس مسأله ی اول اخلاص است. اخلاص، امری است که به راحتی به دست نمی آید. قرآن در این باره واژه ی «ابتقاء» را بکار برده است.

Views: 197