شب اوّل ماه
دوازده رکعت نماز شب اول ماه شعبان،
از رسول گرامی اسلام (ص) چنین نقل شده است:
هر کس در شب اول ماه شعبان دوازده رکعت به این کیفیت بجا آورد:
که در هر رکعت پس از سوره «حمد»، پانزده مرتبه سوره «قل هو الله» بخواند.
خداوند ثواب ۱۲ هزار شهید و عبادت ۱۲ سال را به او عطا میکند و از گناهانش بیرون میرود، مانند روزی که متولد شده و به تعداد آیات قرآن، قصری در بهشت به او میدهد.
(إقبال الأعمال، ج ۲، ص ۶۸۳)
روز اول ماه
در این روز، روزه فضیلت فراوانی دارد و امام صادق (ع) درباره روزه در این روز میفرماید:
«هر کس روز اول ماه شعبان را روزه بگیرد، حتماً بهشت بر او واجب میشود.
و هر کس دو روز (از ماه شعبان) را روزه بگیرد خداوند متعال در عالم دنیا در هر روز و هر شب به او نظر میکند و نظر خداوند به او تا در بهشت نیز ادامه مییابد.
و هر کس سه روز روزه بگیرد هر روز از بهشت خدا را در عرش خود زیارت میکند.»
رسول خدا (ص) فرمود:
هر کس سه روزِ اوّل ماه شعبان را روزه بگیرد و شبهایش را قیام کند و دو رکعت نماز بگزارد که در هر رکعتی یک مرتبه «حمد» و یازده مرتبه «قُل هُوَ اللّهُ اَحد» را بخواند،
خداوند شرّ اهل آسمان و زمین و شرّ ابلیس و هر سلطه ستمگری را از او برطرف سازد و خداوند گناهان فراوانی را از او میآمرزد.
خداوند در روز اول شعبان به درهای بهشت امر میکند که باز شوید.
و به شاخههای درخت طوبی امر میکند که شاخههایش را نزدیک این دنیا بیاورد.
هر کس دری از خیر و نیکی را در این روز فرا گیرد، هر که نماز مستحبی در این روز ادا کند.
هرکه در این روز، روزه بگیرد، هر که میان زن و شوهرش یا پدر و فرزندش یا خویشاوندانش یا مرد و زن همسایه اش یا مرد و زن بیگانه صلح برقرار کند.
کسی که طلبی از کسی دارد از او کم کند.
کسی که قرضی را که صاحبش از بازگشت آن مأیوس شده به یادآورد و آنرا ادا کند.
کسی که کفالت یتیمی را بر عهده بگیرد، کسی که قرآن یا چیزی از آنرا بخواند.
کسی که خدا را به یاد آورد و نعمتهای او را بشمارد و او را شکر کند.
کسی که مریضی را عیادت کند، کسی که به پدر و مادر یا یکی از آنها نیکی کند.
کسی که جنازهای تشییع کند، کسی که مصیبت زده را تسلیت گوید، کسی که کار خیر انجام دهد. حتماً به شاخهای از درخت طوبی آویخته میشود.
ثواب روزه داری
از صفوان جمال روایت شده که میگفت امام صادق (ع) به من فرمود:
«وادار کن کسانی را که در اطراف تو هستند به روزه ماه شعبان».
گفتم فدایتان شوم. مگر در فضیلت آن چیزی میبینید؟ فرمودند: بلی، به درستی که رسول خدا (ص) هر گاه میدید هلال ماه شعبان را، امر میفرمود به منادی که در مدینه ندا میکرد:
ای اهل مدینه من از جانب خداوند به سوی شما مبعوث شدم آگاه باشید که شعبان ماه من است.
پس خدا رحمت کند کسی را که مرا بر ماه من یاری کند یعنی روزه بدارد.»
(بحارالانوار، ج ۹۴ و ۷۹ باب ۵۶)
دادن صدقه
از دیگر اعمال وارده این ماه دادن صدقه است. امام صادق (علیه السلام):
مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فِی شَعْبَانَ رَبَّاهَا اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ لَهُ کَمَا یُرَبِّیأَحَدُکُمْ فَصِیلَهُ حَتَّی یُوَافِیَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ قَدْ صَارَتْ لَهُ مِثْلُ أُحُد.
(امالی شیخ صدوق، صفحه ۶۲۸)
هر کس در ماه شعبان صدقه دهد، خداوند آن صدقه را رشد دهد.
همچنان که یکی از شما شتر تازه متولد شدهای را تربیت میکند تا آن که در روز قیامت به صدقه دهنده برسد در حالتی که به اندازه کوه اُحُد شده باشد.
مناجات شعبانیه
قرائت مناجات شعبانیه نیز از کارهای وارد شده در این ماه است که داری مضامین عمیق و زیبایی است.
به گفته مرحوم سید بن طاووس در کتاب اقبال این مناجات را امیرمؤمنان علی (ع) و فرزندانش در ماه شعبان میخواندند.
شبی که ماه کامل شد ، محمد ابراهیمی اصل
بازدیدها: 0