گریه های امام محمد باقر علیه السلام
(افلح ) غلام امام باقر عليه السلام بود، او مى گويد: من با امام باقر عليه السلام به زيارت خانه خدا رفتيم ، وقتى امام عليه السلام وارد مسجد شد از آنجا نگاهى به خانه خدا كرد و گريه كرد تا اينكه گريه اش بلند شد.
عرض كردم : پدر و مادرم فدايت باد مردم شما را مى بينند آهسته تر گريه كن .
امام عليه السلام فرمود: واى بر تو اى افلح چرا گريه نكنم شايد خداى تعالى به من نظر كند و در قيامت رستگار شوم .
آنگاه خانه خدا را طواف كرد و سپس آمد در نزد مقام نماز گذارد وقتى سر از سجده برداشت جاى سجده اش از اشكهاى چشمانش خيس شده بود و هر گاه مى خنديد مى گفت: (الهم لاتمقتنى )
(يعنى خداوندا مرا به دشمنى نگير)
منبع: بحارالانوار، ج 46، ص 290. اصول كافى ، باب العطاس و التسميت ، ح 9.
پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 0