پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام هیات رزمندگان اسلام , سایت هیات رزمندگان اسلام , پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام , هیات , سایت هیات , هیئت رزمندگان , هیئت رزمندگان اسلام
در ارتباط با نحوه شهادت فرزند شیر خوار امام حسین(علیه السلام) “عبد الله رضیع یا علی اصغر” چند نقل وجود دارد، از جمله:
الف. ایشان خطاب به خواهرشان زینب (سلام الله علیه) فرمودند: فرزند کوچکم را به من بده تا با او خداحافظی کنم. سپس او را گرفته و برای بوسیدنش خم شد که ناگاه حرمله با تیری او را هدف قرار داده و تیرش به گلوی آن شیرخوار اصابت کرده، او را به شهادت رساند.
حضرت پس از مشاهده این ماجرا، پیکر این شهید کوچک را به خواهرش زینب داده و سپس دو دستان خود را پر از خون فرزندش کرده و آن را به سمت آسمان پاشیده و فرمود: چون در برابر چشمان خدا هستم، تحمل تمام این مشکلات برایم آسان است!
امام باقر (علیه السلام) فرمودند: از خون پاشیده شده به طرف آسمان، قطره ای به زمین برنگشت.[۱]
شاید برخی صاحبان ذوق، برنگشتن خون این طفل شیرخوار را نشانه تسلیت پروردگار به امام حسین (علیه السلام) ارزیابی کرده باشند.
ب. امام حسین(علیه السلام) متوجه شد که فرزند کوچکش از تشنگی بیتاب و گریان شده و به همین دلیل او را در مقابل سپاه دشمن بر فراز دستان خود گرفته و فرمود: ای مردم اگر به من رحم نمیکنید، دلتان برای این طفل بسوزد!
در این هنگام یکی از افراد سپاه دشمن، با تیری این کودک را هدف قرار داده و او را به شهادترساند. امام با دیدن این صحنه، گریان شده و به پروردگار عرضه داشت: خدایا! تو خود بین ما و این گروه که با وعده یاری و کمک، ما را دعوت کرده و اکنون ما را میکشند، قضاوت کن!
بعد از این سخنان، ندایی از غیب رسید که ای حسین! به فکر کودکت نباش که اکنون دایه ای در بهشت در اختیار او بوده و به او شیر خواهد داد. [۲]
در صورت پذیرش چنین نقلی، این سخن غیبی را میتوان تسلیتی از جانب پروردگار به امام حسین(علیه السلام) دانست.
[۱] سید بن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص ۱۱۷، انتشارات جهان، ۱۳۴۸ ش.
[۲] سبط بن جوزی، تذکره الخواص، ص ۲۲۷، منشورات الرضی، قم، ۱۴۱۸ قمنبع:مشرق
بازدیدها: 0
