پرسش:
آیا زینب کبری(سلام الله علیها)، فرزندانی هم داشت و سرنوشت آنان چه شد؟
پاسخ:
زینب(سلام الله علیها) دختر علی بن أبیطالب، مادرش فاطمه(سلام الله علیها) دختر رسول خدا(صلی الله علیه و آله)، همسر عبد الله بن جعفر بود. وی از عبد الله دارای پنج فرزند به نامهای: علی، عون اکبر، عباس، محمد و أم کلثوم بود.[1]
مطابق گزارش شیخ مفید دو تن از فرزندان حضرت زینب(سلام الله علیها) در کربلا همراه امام حسین(علیه السلام) بودند:
عبد اللَّه بن جعفر[2] (شوهر زینب) دو فرزند خود عون و محمد را نزد امام حسین(علیه السلام) فرستاد و نامهای نیز به وسیله آن دو براى آنحضرت فرستاد که در آن چنین نوشته بود: «اما بعد تو را به خدا قسم میدهم، زمانی مرا خواندى از این سفر برگرد؛ زیرا من از این راهى که بر آن میروى بر تو ترسناکم از اینکه هلاکت تو و پریشانى خاندانت در آن باشد، و اگر امروز تو از میان بروى روشنایى زمین خاموش خواهد شد؛ زیرا تو چراغ فروزان راه یافتگان و آرزو و امید مؤمنان هستى، و به راهى که میروى شتاب مکن تا من به دنبال این نامه خدمت شما برسم و السلام».[3]
عبد اللَّه(این نامه را فرستاد و از آن سو) به نزد عمرو بن سعید (حاکم مکه) رفته از او درخواست کرد اماننامه براى امام حسین(علیه السلام) بفرستد و او را آرزومند سازد که از این راه باز گردد، عمرو بن سعید نامهای براى آن حضرت نوشت و در آن نامه او را امیدوار به نیکى و صله کرد و بر جانش امان داد، و آن نامه را به وسیله برادرش یحیى بن سعید فرستاد، پس یحیى و عبد اللَّه بن جعفر به آن حضرت رسیده و پس از آنکه پسران خود را فرستاده بود (خود نیز آمده) و نامه عمرو بن سعید را به او دادند و در بازگشت آن حضرت تلاش بسیار کردند، سید الشهداء(علیه السلام) فرمود: «من رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را در خواب دیدم و مرا به آنچه به دنبال آن میروم دستور فرمود»، آن دو گفتند: آن خواب چه بوده؟ امام(علیه السلام) فرمود: «آنرا براى کسى نگفته و نخواهم گفت تا خداى خویش را دیدار کنم»، پس همین که عبد اللَّه بن جعفر از بازگشت آن حضرت ناامید شد به دو فرزند خود عون و محمد دستور داد امام حسین(علیه السلام) را همراهی کنند و در رکابش شمشیر زنند، و خود با یحیى بن سعید به مکه بازگشت.[4]
و در نهایت این دو فرزند زینب و عبدالله بن جعفر در کربلا به درجه رفیع شهادت نائل شدند.[5]
[1]. کاتب واقدی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج 8، ص 340، دار الکتب العلمیة، بیروت، چاپ دوم، 1418ق.
[2]. درباره عبد الله بن جعفر ر.ک: «همراهی نکردن عبدالله بن جعفر از امام حسین(علیه السلام)»، سؤال 15064؛ «قبر عبدالله جعفر»، سؤال 9852؛ «زینب و عبدالله بن جعفر»، سؤال 11708.
[3]. شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 68 – 69، کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اول، 1413ق.
[4]. همان، ص 69.
[5]. همان، ص 125؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج 1،ص 476، مؤسسه آل البیت(علیه السلام)، قم، چاپ اول، 1417ق.
منبع: مجمع جهانی شیعه شناسی
بازدیدها: 0