1. عن أبى عبد اللّه علیهالسلام قال: «صاحب هذا الأمر تعمى ولادته على النّاس، لئلّا يكون لأحد فى عنقه بيعة إذا خرج»
امام صادق علیهالسلام: ولادت صاحب این امر بر مردم پوشیده میماند، تا چون ظهور کرد، بیعت هیچکس در گردن وی نباشد.
2. عن أبى محمّد علیهالسلام قال: «قد وضع بنو اميّة و بنو العبّاس سيوفهم علينا، لعلّتين: إحديهما، أنّهم كانوا يعلمون أنّه ليس لهم فى الخلافة حقّ، فيخافون من ادّعائنا إيّاها و تستقرّ فى مركزها؛ و ثانيهما: أنّهم قد وقفوا من الأخبار المتواترة على أنّ زوال ملك الجبابرة و الظّلمة على يد القائم منّا، و كانوا لا يشكون أنّهم من الجبابرة و الظّلمة، فسعوا فى قتل أهل بيت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و اله و إبارة نسله طمعا منهم فى الوصول الى منع تولّد القائم عليه السّلام أو قتله، فأبى اللّه أن يكشف أمره لواحد منهم إلّا أن يتمّ نوره و لو كره الكافرون.»
امام حسن عسکری علیهالسلام: بنیامیه و بنیعباس شمشیرهایشان را علیه ما کشیدند، به دو علت: یکی آنکه آنان میدانستند که در خلافت حقی ندارند، به همین دلیل از اینکه ما خلافت را ادعا کنیم و از اینکه خلافت در جایگاهش قرار گیرد میترسیدند؛ دوم اینکه آنان از روی اخبار متواتره مطلع شدند که از بین رفتن فرمانروایی سرکشان و ستمگران به دست قائم از ماست و شک نداشتند که خودشان از سرکشان و ستمگران هستند، پس در قتل اهلبیت رسول خدا صلیاللهعلیهوآله و نابودی نسل او کوشیدند، به امید آنکه مانع ولادت قائم علیهالسلام یا موجب قتل او شوند، اما خدا ابا کرد از اینکه امرش برای احدی از ایشان روشن شود و جز این را اراده نکرد که نورش را کامل گرداند، هرچند کافران نپسندند.
منبع: (بحارالانوار، ج۵٢، ص٩۵) / (اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج۵، ص١٩٧)
بازدیدها: 158