سخنان رهبری عزیز درباره نبرد «طوفان الاقصی» فقط تحلیل و تبیین نبود بلکه یک اقدام بود. اقدامی مهم و راهبردی. اقدامی با چند مقدمه:

مقدمه اول

این‌که این نبردی بود که همان روز اول نتیجه‌اش را گرفت. نتیجه‌اش هم تعداد کشته و مجروح و اسیر نبود. این‌ها نشانه آن نتیجه هستند. نتیجه‌اش ضربه نظامی و امنیتی و سیاسی هم نبود آن هم نشانه آن نتیجه اصلی است. نتیجه اصلی شکست هیمنه و هژمونی تخیلی اسراییل بود. این هم باعث تغییر گسترده محاسبات کشورها و گروه‌ها می‌شود و این بخشی از تغییر سریع جغرافیای قدرت در دنیا است. این یک ضربه جغرافیا‌ساز بلکه تاریخ‌ساز است.

مساله «شکست ترمیم ناپذیر» یعنی همین؟ این را از سخنان نتانیاهو می‌شود فهمید که گفت «جغرافیای منطقه را تغییر می‌دهیم» یا «نسل‌ها از انتقام ما آسیب خواهند خورد». او می‌خواهد این ضربه مهلک را جبران کند. حال آن‌که دیگر امکان چنین اتفاقی نیست. فهم دنیا و مخصوصا منطقه و مسلمین از این غول خیالی عوض شد و حالا محاسبات و سبک تصمیم‌گیری‌ها تغییر می‌کند. این یک مقدمه

مقدمه دیگر

این‌که مظلوم‌نمایی اسراییل هم زمینه‌سازی است برای آن که او جنایات بعدی خود را موجه و مشروع کند. که این هم به او نمی‌آید. مظلوم‌نمایی به او نمی‌آید این در ذهن دنیا سال‌ها است ثبت شده و تغییر نمی‌کند. خوب. حالا چی؟

مقدمه دیگر

اینکه نه ایران و نه حزب الله پشت این عملیات نبودند. کار خود فلسطین است. این سخن به جز واقعی و درست بودنش، چه اثری دارد؟
ذهن دنیا باور نمی‌کرد مقاومت فلسطین این مقدار قدرت‌مند شده باشد. لذا ایران را پشتیبان این عملیات قرار می‌داد. اثرش این بود که اگر اسراییل دیوانگی می‌کرد و جنگ را به ایران یا حزب الله می‌کشید، اقدام او یک عکس‌العمل به حساب می‌آمد. اما بعد از این موضع رهبری او آتش جنگ را به هر جا بکشد، زدن ضربه محکم‌تر به اسراییل یک اقدام موجه‌تر در اذهان عمومی آن کشور و دیگر کشورها خواهد بود.

نتیجه اینکه اقدام مهم رهبری عزیز در این سخنرانی این بود که به همه اعلام کرد. (و البته کاملا همه سیاست‌مدارها منتظر سخنان او بودند).  که اسراییل شکست را بپذیرد چون بلایی بدتر بر سرش خواهد آمد.
این سخنرانی صحنه را مهیا می‌کند برای اینکه اسراییل بین پذیرش شکست تا همین‌جا یا شکست‌های بدتر یکی را انتخاب کند.

اگر اسراییل ماجرا را جمع نکند. چنان‌که در غزه ادامه دهد به جنایت، خودش هم می‌داند. زدن غزه برایش آورده‌ای ندارد. جز خشم متراکم‌تر و مصمم‌تر شدن کل فلسطینی‌ها. اگر هم به جنگ را به جای دیگر بکشد. در واقع او حمله کرده و حالا هر عکس‌العملی از جانب دیگران بسیار موجه‌تر خواهد بود.

یادداشتی از حجت‌الاسلام علی مهدیان

 

eheyat

بازدیدها: 0