غرور در کلام امام علی ع: هرکس از خود راضی شد ناراضیان از او زیاد خواهند شد.

 

ملا احمد نراقی تو کتاب معراج السعادة، یه راهکار درمانی برای کسانی که خیلی به زیبایی خود مینازند بیان میکند.

 

ای که به حسن و جمال خود می نازی. و با خود نرد عجب و غرور می بازی. اگر به نظر عقل، خود را بنگری از پندار و غرور بگذری.

 

 نظری به خود کن که کدام عضو تو را کثافت فرو نگرفته.

دهانت منبع آبی است که اگر چیزی به آن آلوده شود خود نفرت کنی. و بینیت آکنده کثافتی است که اگر ظاهر شود خود خجل گردی.

حقه گوشت را چرک پر کرده. زیر بغلت را گند فرو گرفته. هر جای پوست بدنت را بشکافی چرک و ریم برآید. و هر عضوی را که مجروح سازی خون نجس درآید.

معده ات از فضله آکنده. و روده هایت از غایط مملو گشته. مثانه ات پر از بول کثیف است. و در احشایت کرم پنهان است. و در زهره ات صفرا جا کرده.

در باطنت بلغم ماوی گرفته، شبانه روزی لا اقل دوبار به بیت الخلا تردد کنی، و به دستی که بر جمالت کشی غایط خود را بشوئی. از دیدن آنچه از تو بیرون می آید متنفر می گردی، چه جای آنکه آن را ببوئی یا به دست گیری.

 

اگر یک روز متوجه خود نگردی و خود را پاک نسازی و نشوئی چرک و تعفن به تو احاطه می کند و شپش بدن و جامه ترا فرو می گیرد. و از هر چارپائی کثیف تر می گردی.

ابتدا چه بودی

این حال وسط تو است. و اگر ابتدای خود را خواهی همه ماده خلقتت اشیاء کثیفه، و محل عبور و قرارت مکانهای خبیثه، زیرا که ماده خلقت و غذای تو منی و خون حیض است، و مکان عبور و قرارت صلب و ذکر و رحم و فرج. و اگر آخر خود را طلبی مردار گندیده، که از همه نجاسات متعفن تر.

 

پس ترا با عجب و غرور به حسن و جمالی که این حقیقتش باشد چه کار؟

 

eheyat

Views: 0