اگرچه سوگند خوردن یکیّ از عادات عرفی ما برای نشان دادن صدق گفته هایمان است اما در آموزه های دینی از این کار و قسم یاد کردن به مقدسات نهی شده است.
خداوند متعال در آیه ۲۲۴ سوره مبارکه بقره می فرماید: «خدا را دستاویز سوگندهاى خویش قرار ندهید تا از نیکوکارى و تقوى و اصلاح در میان مردم باز ایستید که خدا شنوا و داناست».
پیامبر خدا (صلی اله علیه وآله) می فرمایند: «اى على! چنانچه ضرورتى در میان نباشد، نه به راست و نه به دروغ، به خدا سوگند مخور و خدا را دستاویز سوگند خود قرار مده؛ زیرا خداوند به کسى که سوگند دروغ به نام او یاد کند، رحم نمى کند و از او مراقبت نمى نماید.»
در این میان و بنابر آموزه های دینی از سوگند یاد کردن به دروغ بشدت نهی و عواقب سوئی برای آن برشمرده شده است.
در کتاب ثواب الاعمال آمده که خداوند عزّ و جلّ فرموده است: «من رحمت خود را شامل حال کسى که سوگند دروغ بخورد، نمى گردانم.»
امیرمومنان علی (علیه السلام) نیز در این باره می فرمایند: «چگونه از عذاب خدا در امان مانَد، کسى که بى محابا سوگند دروغ مى خورد؟!»
همچنین، امام صادق (علیه السلام) فرموده اند: «هر که سوگندى خورد و بداند که دروغ مى گوید به جنگ خدا رفته است.»
و نیز می فرمایند: «هر کس به خدا سوگند مى خورد، باید راست بگوید و اگر راست نگوید، نزد خداوند عزّ و جلّ هیچ جایگاه و ارزشى ندارد.»
علاوه بر این، روایات آثار سوئی را که بر قسم دروغ مترتب است را بیان کرده اند، آنچنان که پیامبر اکرم (صلی اله علیه وآله) می فرمایند: «از سوگند دروغ بپرهیزید، که آن، خانه ها را از ساکنانش خالى مى کند.»
بازدیدها: 171