همچنین کسی که مالک شهوتش نباشد، در حقیقت، شهوتش مالک اوست و چنین کسی خوار است:عَبْدُ الْشَهْوَتِ اذَلُّ مِنْ عَبْدِ الْرِقِّ: بنده شهوت از بنده زرخرید خوارتر است.
بسیارند کسانی که بر اثر غفلت، خود را به گناه آلودهاند. با این حال، پس از چندی، از کار خویش شرمسار گردیده و در خلوت خویش از درگاه خدا آمرزش میخواهند. برخی نیز آشکارا و بیمحابا گناه میکنند و نه تنها شرمنده نمیشوند، بلکه از کار زشت خود شادمانند و به آن می بالند. این افراد بدترین گناهکارانند؛ چون نهایت دشمنی خود را با خدا نشان میدهند و بیتردید، عذاب سختی در انتظار آنان است.
امیرالمومنین حضرت علی (علیه السلام) میفرمایند: شَرُّ النّاسِ مَنْ لایُبالِی انْ یَراهُ النَّاسُ مُسِیئاً: بدترین مردم کسی است که از اینکه مردم او را گناه کار ببینند، پروایی ندارد.
منبع : وارث
بازدیدها: 122