برای چندمین بار…؛ ۸ شوال سالروز تخریب بارگاه ائمه بقیع علیهم السلام

هشتم شوال سال ۱۳۴۴ هجری قمری پس از اشغال مکه توسط وهابی‌ها به سرکردگی «عبدالعزیز بن سعود»، این گروه افراطی روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال و مأموران عثمانی را بیرون کردند و به تخریب قبور ائمه بقیع(علیهم السلام) و دیگر قبور نظیر قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)، قبور زنان آن حضرت(صلی الله علیه و آله)، قبر ام‌البنین مادر حضرت ابالفضل العباس(علیها السلام)، قبر عبدالله پدر پیامبر(صلی الله علیه و آله) و اسماعیل فرزند امام صادق(علیه السلام) و بسیاری قبور دیگر پرداختند.
در واقع قبرستان بقیع دو بار به دست وهابیت مورد حمله قرار گرفته است.

روز هشتم شوال تلخ‌ترین روز شیعیان در قرن چهاردهم هجری بود، در چنین روزی علاوه بر تخریب قبور هزاران نفر از یاران پیامبر(صلی الله علیه و آله) و ائمه(علیهم السلام)، مرقد منور چهار امام معصوم به صورت وحشیانه به دست وهابیون گستاخ ویران شد.

*تخریب اول

«مسعود بن عبدالعزیز» امیر نجد در سال ۱۲۱۸ قمری با لشکریانی وحشی و درنده‌خوی به مکه هجوم برد، او و همراهانش به پیروی از مسلک وهابیت، دست به تخریب و ویرانی گنبدها و آثار دینی قبله مسلمانان زدند، بسیاری از گنبدها و مساجد و آثار مذهبی مکه از جمله گنبد زادگاه پیامبر(صلی الله علیه و آله)، خانه علی(علیه السلام) و گنبد مقبره حضرت خدیجه را ویران کردند.

آن‌ها در حال تخریب بناها و قبور طبل می‌نواختند و رجز می‌خواندند و به صاحبان قبور و گنبدها دشنام می‌دادند و چون قدرت سعودی‌ها در مکه تثبیت شد، در سال ۱۲۲۰ قمری به مدینه منوره حمله کردند، این حمله را حمله اول وهّابیان به مدینه و بقیع می‌دانند.(۱)

*تخریب دوم

عبدالعزیز بن عبدالرحمان آل سعود که در کویت پناهنده بود، در سال ۱۳۰۹ قمری در نجد قیام کرد و دوباره حکومت اشرار تبار سعودی را برقرار کرد، در سال ۱۳۳۰ اَحْساء و قطیف دو مرکز شیعه‌نشین و نفت‌خیز را به زیر سیطره خود در آورد و سپس به حجاز لشکر کشید و حسین بن علی شریف مکه را شکست داد و دولت هاشمی را ساقط کرد و مکه را فتح و پایتخت خویش اعلام کرد، سپس سه امارت حجاز و نجد و اَحساء را کشور واحدی به عنوان «المملکه العربیه السعودیه» نامید.

نیروهای سعودی پس از  فتح مکه و ویرانی بسیاری از آثار و ابنیه دینی آنجا، قصد مدینه را کردند و ماه‌ها مدینه را در محاصره خود نگه داشتند، در مدت محاصره، اوضاع مدینه به کلی به هم خورد و رعب و وحشت و قحطی و بیماری و… بر مردم بیچاره مستولی گشت.
مردم مدینه گروه گروه از شهر می‌گریختند و به شهرها و قصبه‌های اطراف می‌رفتند و بسیاری نیز در اثر عوامل فوق هلاک شدند تا بالاخره در تاریخ ۵ جمادی الاول ۱۳۴۴ مقاومت مظلومانه مردم مدینه شکسته شد و نیروهای سعودی در میان کشتار و ارعاب مردم وارد شهر شدند تا اینکه روز هشتم شوال ۱۳۴۴ سپاهیان وهابی به دستور امیر سعودی عبدالعزیز بن عبدالرحمن به سوی بقیع حرکت کردند.(۲)

در واقع روز هشتم شوال تلخ‌ترین روز شیعیان در قرن چهاردهم هجری بود، چرا که در چنین روزی علاوه بر تخریب قبور هزاران نفر از یاران پیامبر(صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار(علیهم السلام) و علمای بزرگ دینی مدفون در بقیع، مرقد و بارگاه مجلل و باشکوه چهار امام معصوم(علیهم السلام) به صورت وحشیانه به دست وهابیون و سعودی‌های گستاخ ویران شد.

اما چرایی تخریب بقیع به دست آل‌سعود باید در عقاید وهابیت رجوع کرد، زیرا آن‌ها همه این کارها را در پوشش «توحید» و مبارزه با «شرک» انجام می‌دهند! از این جهت کلیه قبور متعلق به صحابه و عترت پیامبر و تابعان و علما را نابود کردند و با خاک یکسان می‌کنند و اگر از مسلمانان جهان نمی‌ترسیدند، قبر پیامبر را نیز ویران کرده و به صورت مصلا در می‌آوردند.

همچنین پایین آوردن مقام و موقعیت شخصیت‌های الهی از پیامبران و اولیاء در حال حیات و ممات به عنوان اینکه آنان تنها بازگو کنندگان دستورات الهی بودند و رسالت آن‌ها در این قسمت با مرگ آنان پایان یافته و تفاوت چندانی با امت خود ندارند!

وجود تفکرات انحرافی دیگر مانند تحریم ساختن سقف و سایبان روی قبور، تحریم خواندن نماز در مشاهد مشرفه، تحریم مسافرت به قصد زیارت پیامبر اسلام و دیگر اولیاء و نیکان، تحریم توسل به اولیاء الهی پس از مرگ، تحریم درخواست شفاعت از شافعان واقعی،  تحریم برگزاری یادواره پیامبران و اولیاء الهی، تحریم سوگند به غیر خدا و تحریم نذر بر اولیاء الهی در تفکرات افراطی این گروه دیده می‌شود.

*پی‌نوشت‌ها :

۱-الهاجری، یوسف، بقیع، ترجمه: محمدرضایی، فصل دوم.
۲- دایره المعارف تشیع، ج۳، ص۳۸۵ – بقیع ۱۱۹٫
/۲۷۵۹/

منبع: راسخون

بازدیدها: 194