تفسیر تسنیم (تفصیلی)| جلد۱،سوره حمد،آیه ۱،بحث روایی؛ تبیین رحمت رحمانیه و رحیمیه

۴- تبیین رحمت رحمانیه و رحیمیه  

عن الصادق (علیه السلام ): الرحمن بجمیع خلقه و الرحیم بالمؤ منین خاصه ^(۵۹۷)

الرحمن اسم خاص بصفه عامه و الرحیم اسم عام بصفه خاصه ^(۵۹۸)

عن النبى صلى الله علیه و آله و سلم: اءن عیسى بن مریم قال: الرحمن رحمن الدنیا و الرحیم رحیم الآخره ^(۵۹۹)

عن الرضا (علیه السلام ) اءنه قال فى دعائه:… رحمن الدنیا و الآخره و رحیمهما… ^(۶۰۰)

عن اءمیرالمؤ منین (علیه السلام ): الرحمن الذى یرحم ببسط الرزق علینا ^(۶۰۱)

الرحمن… العاطف على خلقه بالرزق لا یقطع عنهم مواد رزقه و ان انقطعوا عن طاعته ^(۶۰۲)

… و اءما الرحمن فهو عدن لکل من آمن و هو اسم لم یسم به غیر الرحمن تبارک و تعالى و اءما الرحیم فرحم من عصى و تاب آمن و عمل صالحا ^(۶۰۳)

اشاره: چون رحمان به معناى مبداء رحمت بى کران است: (رحمتى وسعت کل شى ء) ^(۶۰۴) همه اشیا و اشخاص ملکى و ملکوتى، مرحوم خواهند بود، نه رحمان ؛ از این رو نام رحمان براى هیچ کس جز خداوند شایسته نیست. اما رحیم، چون بى کرانى رحمت در آن ماءخوذ نیست، ممکن است موجود محدودى که خود نیز مرحوم رحمان است، از جهتى مصداق رحیم قرار گیرد و برخى از حقوق از دست رفته خود را عفو کند، لیکن رحیم حقیقى خداوند است ؛ زیرا همه حقوق و احکام مختص اوست و اگر تضییعى رخ دهد، نسبت به حقوق الهى رخ داده است.

بازدیدها: 88