عن الباقر (علیه السلام ):… و ینبغى الاتیان بها (بسم الله ) عند افتتاح کل اءمر عظیم اءو صغیر لیبارک فیه (۶۰۹)
عن امیرالمؤ منین (علیه السلام ): ان العبد اذا اءراد اءن یقراء اءو یعمل عملا فیقول بسم الله الرحمن الرحیم فانه تبارک له فیه (۶۱۰)
اشاره: کارى که با نام خداوند شروع شد نه تنها ابتر نیست و به ثمر مى رسد، بلکه مورد برکت نیز قرار گرفته، بیش از مقدار متوقع، نتیجه مى دهد و معناى برکت در هر چیزى، ظهور خداوند سبحان با وصف مبارک بودن خود در آن است و هر جا که صفت فعلى مبارک بودن خداوند تجلى کند آن جا بیش از اندازه پیش بینى شده ثمر مى دهد.
از برخى احادیث مرسل چنین بر مى آید که اشتغال به قرائت (بسم الله…) مایه نجات است گرچه به عنوان شروع در کارى نباشد؛ مانند آنچه از حضرت رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم روایت شده که آن حضرت فرمود: هر که خواهد که حق تعالى او را از زبانیه دوزخ که نوزده اند نجات دهد، باید که به قرائت (بسم الله الرحمن الرحیم ) اشتغال نماید؛ زیرا که آن نوزده حرف است، تا حق تعالى هر حرف از آن را سپرى و حاجبى گرداند از جهت رفع هر یک از ایشان چه آن نوزده زبانه نشانه غضب الهى اند… (۶۱۱) نوزده نفر بودن از آیه (علیها تسعه عشر ) (۶۱۲) استفاده مى شود.
بازدیدها: 88