قرآن کریم براى شفاى دردهاى درونى بیماریهاى قلبى، یعنى جهل و رذایل اخلاقى، از سوى شافى مطلق، خداى سبحان، نازل شده است: و ننزل من القران ما هو شفاء و رحمه (۴۵۰) ( و شفاء لما فى الصدور ) (۴۵۱) و سوره مبارکه حمد نیز که برترین سوره قرآنى و عصاره معارف آن است، در روایات سوره شفابخش نام گرفته است: فاتحه الکتاب شفاء من کل داء (۴۵۲)، من لم یبراءه الحمد لم یبراءه شى ء (۴۵۳).
گرچه تلاوت سوره حمد شفابخش بیماریهاى تن نیز هست و در این امر مجرب، هیچ تردیدى نیست، اما مهم، بیماریهاى جان است که قرآن کریم عهده دار درمان آنهاست و سوره حمد نیز چون عصاره قرآن است، عصاره درمانهاى قرآن نیز خواهد بود. بنابراین، کلام امام باقر (علیه السلام ) ( من لم یبراءه الحمد…) نیز بدین معناست که اگر جهل و رذایل اخلاقى کسى با معارف سوره حمد درمان نشود، دیگر سوره هاى قرآن نیز براى او سودمند نخواهد بود.
بازدیدها: 33