سخن ناشر
موقعیت قرآن
قرآن که کلید باب کنز مخفى است، بر شهپر مرغ هستى با ترنم ترانه توحید نسیم دل فزایش را در آسمان پر ستاره دلها و زمین پر ز لاله قلبها مى گستراند و بانگ رساى (ان هو الا وحى یوحى ) (۱) ى آن آغاز و انجام هستى را صلا مى دهد.
طلوع هور الهى در طور وجود قرآنى از سرادقات خاص رحمانى آغازیدن گرفته و چهره پر جلایش از پس هاله هاى تجرد و غمام مادیت، به روشنى آفتاب و به وضوح مهتاب نمایان شده است.
طنین تعلیم آن (شدید القوى ) (۲)، بر آستان آن افق اعلى در هیئت (ذومره فاستوى ) (۳) با صد شوق و نوا خوش مى سراید که (ان هذا القران یهدى للتى هى اءقوم ) (۴)
طایر ناطق قدس که آینه دار عالم وحى است شاهبال هدایتش را کران تا کران گسترانیده و عرش و فرش را در نوردیده و ملک و ملکوت را زیر نور پرر فروغ خود در آورده است.
خداوند عالم که از خزانه هدایت و مخزن سعادت، قبسى به طور موسى و طلعتى از آن به جان عیسى و بارقه اى به جودى نوح و نورى به قلب ابراهیم و اشراقى به همه صحف آسمانى داشته، اکنون همه درهاى هدایت و رحمت را گشوده است. اکنون تمامى کوهها طور است، بر همه سفینه ها نوح است، همه نارها نور است و جمیع صحف کتاب مسطور.
آنچه بیضاء تورات موسى و فروغ انجیل عیسى و روشنى و جلاى صحیفه ابراهیمى و حدیث نور زبور داود بود و آنچه طلعت جلوه الهى در همه کتب بود از پرده غیب بدر آمد. آرى بارقه بى بدیل وحى از بارگاه قداست درخشیدن گرفته، با شهاب ثاقب خود، ایثار وجود و نثار نور دارد. نورى که خود فروزان است و فروغ جوامع را نیز به همراه دارد.
صد مژده بهار دل، صد خنده سراى جان |
صد قهقهه بر کویش صد شوق به هر سویش |
خانه دل بروبید، جام صفا بنوشید |
تن به ورع بپوشید، کوثر جان در آمد |
بازدیدها: 0