یکی از مهمترین عوامل اثرگذار بر سبک زندگی و حتی فراتر از آن سرنوشت آدمی، همنشینان اویند که به تعبیر آموزه های دینی نقشی اثرگذار در سعادت یا شقاوت انسان ایفا می کنند. از این رو، در روایات بر انتخاب همنشین مناسب که راه کمال را برای آدمی هموار کند، توصیه و مصادیقی از این همنشینان معرفی شده است.
امیرالمومنین امام على عليه السلام می فرمایند: «با فرزانگان همنشينى كن تا خردت كمال يابد و شرافت نفس يابى و نادانى از تو رخت بربندد.»(1)
ایشان همچنین فرموده اند: «با تهيدستان بنشين تا شكرگزارى ات [از خدا] زياد شود.»(2)
و نیز از مولای متقیان است که: «با پاكدامنان و فرزانگان بنشين و با آنان زياد بحث و گفتگو كن؛ زيرا اگر نادان باشى، تو را علم مى آموزند و اگر دانا باشى، بر دانشت افزوده مى شود.»(3)
لقمان عليه السلام نیز می گوید: «فرزندم! با دانشمندان نشست و برخاست كن و زانو به زانوى آنها بنشين؛ چه خداوند عزّ و جلّ دل ها را با نور حكمت زنده مى گرداند، همچنان كه زمين را با بارش آسمان زندگى مى بخشد.»(4)
پی نوشت ها:
[1] غرر الحكم : 4787.
[2] غرر الحكم : 4723.
[3] غرر الحكم : 4783.
[4] بحار الأنوار : 1/204/22.
بازدیدها: 149