جمعه ی آخر ماه شعبان و وداع با ماه رسول الله
گویی همین دیروز بود که وارد ماه عظیم الشأن رجب شده بودیم، با خودمان قرار گذاشتیم که امسال از دو ماه رجب و ماه شعبان که به پیشواز ماه مبارک رمضان آمدهاند، نهایت استفاده را ببریم و ماه رمضان امسال را با معنویت بیشتر و حال و هوای بهتری آغاز کنیم.
چشم بر هم زدنی فرصت تمام شد و باید با ماه شعبان، ماه رسول خدا صلوات الله علیه و آله وداع کنیم. نمیدانم شما چقدر از برکات این ماه استفاده کردهاید و چقدر با اعمال و اذکار این ماه انس گرفتید، اما مهم این است که ماه شعبان المعظم به ثانیههای آخرش رسیده و حسرت خودش را بر دل کسانی می گذارد که قدر لحظات با عظمتش را ندانستند، و خوشا به حال آنانی که توانستند از این دو ماه استفادهی لازم را برده و توشهای برای ماه رمضان بر چینند.
آیا از زمان های با برکت ماه رجب و ماه شعبان برای ورود به تالار ضیافت الهی استفاده کرده ایم؟ یک تالار عظیم که اگر کسی وارد آن شد و به خود فرصت داد و همت کرد که از آنچه در آن جا خدای متعال آماده کرده، به خودش بهره ای برساند، بهره فراوانی خواهد برد که آن بهره در ماه شوال و ماه های دیگرِ سال نیست؛ فقط مخصوص ماه رمضان است.
در باب توصیفات و فضایل ماه مبارک رمضان می توان به قسمتی از خطبه ی رسول خدا در روز آخر شعبان اشاره کرد. حضرت می فرمایند: فقال یا ایها الناس قد اظلکم شهر عظیم مبارک، شهر فیه لیله خیر من الف شهر، جعل الله صیامه فریضه و قیام لیله تطوعا، من تقرب فیه بنافله من الخیر کان کمن ادی فریضه فیما سواه، و هو شهر الصبر، و الصبر ثوابه الجنه، و شهر المواسات و شهر یزاد فی رزق المؤمن، و شهر اوله رحمه،و اوسطه مغفره، و آخره عتق من النار، و هو للمؤمن غنم و للمنافق غرم».
ماه روزه، ماه مواسات و برابری است، و ماهی است، که رزق مؤمن در او زیاد می گردد، ماهی است که اولش رحمت و وسطش مغفرت و آمرزش، و آخرش آزادی از آتش جهنم است، و این ماه برای مؤمن بهره و منفعت است، و برای منافق خسارت و ضرر.
ای مردم براستی سایه افکنده بر سر شما ماه بزرگ مبارکی، ماهی که در او شبی است که از هزار ماه بهتر است، که خداوند روزه اش را فرض و واجب نموده، و به پا داشتن عبادات شبش را به طور استحباب مقرر فرموده است، کسی که تقرب بجوید به خداوند، به انجام نافله خیری، مثل آن است که در غیر ماه رمضان فریضه ای انجام داده باشد، و این ماه ماه صبر است، و صبر هم اجر و ثوابش بهشت است.
یکى دیگر از اوقات مهم ماه شعبان براى سالک إلى اللّه آخرین جمعه آن است. از کتاب «عیون» از «عبد السلام بن صالح هروى» نقل شده که مى گوید: در آخرین جمعه شعبان به دیدن ابى الحسن على بن موسى الرضا علیهما السّلام رفتم، حضرت فرمودند: «ابا صلت بیشتر شعبان گذشت و این آخرین جمعه آن است، کوتاهى گذشته خود را در این ماه جبران کن بسیار دعا و استغفار کن و خیلى قرآن بخوان، و از گناهانت توبه کن، تا وقتى ماه رمضان مى آید مخلص براى خدا باشى و هیچ امانتى بگردنت نباشد مگر این که آن را رد کنى و هیچ کینه اى از مؤمنى در دلت نباشد مگر این که آن را از بین ببرى و از هر گناهى که انجام مى دهى، دست بردار. تقواى خدا را پیشه کن و در نهان و آشکارت به او توکل کن «و کسى که به خدا توکل کند خدا براى او کافى خواهد بود.» و در باقیمانده این ماه این دعا را زیاد تکرار کن:
« اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ »
خدایا اگر در این مدت که از شعبان گذشته، ما را نبخشیده اى، در مدتى که از آن مانده ما را بیامرز، زیرا خداوند متعال باحترام ماه رمضان، در این ماه افراد زیادى را از آتش رها مى کند.
این فرمایشات حضرت علیه السّلام پیام و دستور العملى براى اهلش در این مورد و تمام موارد مانند آن است. بنابراین آن را حفظ کرده، غنیمت بدان و به آن عمل کن.
منبع: موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل بیت – سبک زندگی
پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 0