امام محمد باقر علیه السلام می فرماید:
تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فِي وَجهِ أخِیهِ حَسَنَةٌ، وصَرفُ القَذَی عَنهُ حَسَنَةٌ، وما عُبِدَ اللهُ بِشَيءٍ أحَبَّ إلی اللهِ مِن إدخالِ السُّرُورِ عَلَی المُؤمِنِ.
لبخند زدن انسان به روی برادرش حسنه است و دور کردن خاشاک (آزار) از او حسنه است، و محبوبترین عبادت نزد خداوند، شاد کردن دل مؤمن است.
?کلینی، كافي ج2 ص188.
بازدیدها: 2