پرسيد: پروردگارا! چگونه چنين توان كرد؟
فرمود: خواب خويش را نماز، و خوراك خود را گرسنگى قرار بده.
اى احمد! به عزّت و جلالم سوگند، هيچ بندهاى برايم چهار چيز را تضمين نمىكند، مگر اين كه او را به بهشت در مىآورم:
-زبان فرو بندد و آن را جز بدانچه به وى مربوط است، نگشايد؛
-دلخويش را از وسواس حفظ كند؛
آگاهى من از او و اين را كه او در زير نگاه من است، پاس بدارد؛
و نور ديدهاش، در گرسنگى باشد.
اى احمد! كاش، شيرينىِ: گرسنگى، سكوت، خلوت و آنچه را از آن به ارث بردهاند، چشيده بودى!
پرسيد: پروردگارا ! ارث گرسنگى چيست؟
فرمود: حكمت، حفظ دل، تقرب به خداوند، اندوه دائم، كم هزينگى براى مردم، حقگويى، و اهمّيت ندادن به اين كه در گشايش و آسانى مىزيد يا در سختى و دشوارى.
اى احمد ! آيا مىدانى با كدام حالت و وقت، بنده به من تقرّب مىجويد؟
گفت: نه، اى پروردگار!
فرمود : آن هنگام كه گرسنه يا در حالت سجده باشد.
متن حدیث:
الإمام عليّ عليهالسلام في حَديثِ المِعراجِ: إنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله و سلّم سَأَلَ رَبَّهُ سُبحانَهُ لَيلَةَ المِعراجِ فَقالَ : . . . يا رَبِّ ، دُلَّني عَلى عَمَلٍ أتَقَرَّبُ بِهِ إلَيكَ .
قالَ: اِجعَل لَيلَكَ نَهاراً ونَهارَك لَيلاً .
قالَ: يا رَبِّ ، كَيفَ ذلِكَ؟
قالَ: اِجعَل نَومَكَ صَلاةً ، وطَعامَكَ الجوعَ .
يا أحمَدُ ، وعِزَّتي وجَلالي ، ما مِن عَبدٍ ضَمِنَ لي بِأَربَعِ خِصالٍ إلاّ أدخَلتُهُ الجَنَّةَ : يَطوي لِسانَهُ فَلا يَفتَحُهُ إلاّ بِما يَعنيهِ ، ويَحفَظُ قَلبَهُ مِنَ الوَسواسِ ، ويَحفَظُ عِلمي ونَظَري إلَيهِ ، ويَكونُ قُرَّةُ عَينَيهِ الجوعَ .
يا أحمَدُ ، لَو ذُقتَ حَلاوَةَ الجوعِ وَالصَّمتِ وَالخَلوَةِ ، وما وَرِثوا مِنها .
قالَ: يا رَبِّ ، ما ميراثُ الجوعِ؟
قالَ: الحِكمَةُ ، وحِفظُ القَلبِ ، وَالتَّقَرُّبُ إلَيَّ ، وَالحُزنُ الدّائِمُ ، وخِفَّةُ المُؤنَةِ بَينَ النّاسِ ، وقَولُ الحَقِّ، ولا يُبالي عاشَ بِيُسرٍ أم بِعُسرٍ .
يا أحمَدُ ، هَل تَدري بِأَيِّ وَقتٍ يَتَقَرَّبُ العَبدُ إلَيَّ؟
[ قالَ: لا ، يا رَبِّ ] .
قالَ: إذا كانَ جائِعاً أو ساجِداً .
بازدیدها: 213